Jedno z najbardziej tajemniczych miejsc w Rosji znajduje się w wołgogradzkiego, w pobliżu miasta Жирновска. Niebieska góra, Stok wściekłych zamków, Gaj pijanych brzóz, Cholerne legowiska i wiele innych tytułów dano centralnej wyżyny w Медведицкой grzbiet, jednej z najwyższych punktów (293 m) równiną części Rosji.

Każdego lata Медведицкая grzbiet przyciąga wielu turystów i naukowców, którzy chcą zrozumieć i zobaczyć niewyjaśnione zjawiska i ich konsekwencje. Na Stoku wściekłych zamków regularnie występują zjawiska świetlne w pogodne dni, nagłe zatrzymanie silników samochodów i latające helikoptery, naprzemiennie zachowanie ludzi i zwierząt. Bardzo często turyści opowiadają o halucynacjach (UFO, duchy, istoty ludzkie-podobne) i o swoich przygnębiających warunkach na terenie stoku. Udokumentowane odnotowano setki zjawisk zaburzenia strefy: wędrówki piorun kulisty w pogodne dni, stężenie chmur na szczycie góry, regularne dopasowanie tras kule ognia i wypalanie określonych obszarów. Najbardziej do zapamiętania na stoku - zniekształcone drzewa, spalony od wewnątrz. Wiele z nich po prostu skręcone, ale istnieje i ma kształt spirali.

Na Медведицкой grzbiet zauważono trzy nietypowych miejsc, kilka geopatycznego punktów i "przeklęte" miejsce zwane Cholernym legowiskiem. Godne uwagi jest również spalony miejsca o zróżnicowanym kształcie (głównie trójkątny kształt), znajdujące się w odległości dwustu metrów od siebie i znajdujące się na zboczu Niebieskiej góry. W takich miejscach dają się zawiesza zegarki kwarcowe generatory, aparaty fotograficzne i inne precyzyjne maszyny. Przy archeologicznym badaniu odkryto jaskinie, ma gładkie ściany (jak podczas wypalania), z których jeden rozszerza się do 35 metrów, tworząc ogromną salę.

Niebieska góra i Медведицкая grzbiet fascynowała badaczy, uczonych i краеведов na długo, aż do naszych dni. Najbardziej znane wyprawy prowadzili: badacz P. S. Pallas (1773-1774 r.), P. A. Бахметьев (w 1850 roku), krajoznawca Пещилин (1920-1930 roku), B. Gusiew, A. Гайворонский i wielokrotnie w 1850 roku odwiedzała to miejsce wyjątkowe pisarka E. P. Bławatska.