Валдайский Iver Богородицкий Святоозерский klasztor jest prawosławnym męskim klasztorem Rosyjskiego Kościoła prawosławnego. Opiera się patriarchą Никоном. Znajduje się w odległości 10 km od miasta Wałdaj, że znajduje się w Nowogrodu dziedzinie.

W 1652 roku 25 lipca Nikon wstąpił na tron patriarszy i powiedział Aleksiej Michajłowicz o tym, że zamierza założyć na Валдайском jeziorze klasztor. Aleksiej Michajłowicz zatwierdził plany Patriarchy, i z skarbu państwa zostały przydzielone środki, przeznaczone do klasztoru urządzenia.

W 1653 roku latem rozpoczęła się budowa, a już na jesieni zostały wzniesione i gotowi do poświęcenia dwa kościoły, zbudowane z drewna. W sądzie Iberyjskiego ikony został konsekrowany soborniy świątyni, a ciepłe został konsekrowany na cześć św Filipa Moskiewskiego. Patriarcha Archimandryta Dionizy został mianowany przeorem klasztoru.

Podczas pierwszej wizyty w budowie mieszkań, Patriarcha postanowił zmienić posad Валдайский w wieś Богородское, poświęcił Валдайское jezioro i nazwał go Świętym. W dodatku do pierwotnej nazwy sam klasztor został именован "Святоезерским".

Pod nadzorem Patriarchy w 1653 roku rozpoczęto budowę kamiennych klasztornych świątyń i innych budynków. Новосозданную mieszkanie poświęcił sam Nikon. W lutym 1654 na zlecenie Nikon w tej klasztor zostały przeniesione relikwie Jakuba Боровичского przechowywane w Боровичском klasztorze. W 1654 roku w maju była жалована carska dyplom, który za domem закрепляла Валдайское jezioro z wyspami, a także inny majątek.

W 1655 roku przeniósł się do klasztoru bracia Оршанского Кутеинского klasztoru. Na nowe miejsce mnisi przenieśli się z całym swoim majątkiem, a także z drukarnią. Z migracją mnichów z Кутеинского klasztoru w klasztorze był początek rozwoju drukarstwa i oprawy umiejętności.

W 1656 roku zakończono budowę katedry Wniebowzięcia. W grudniu tego samego roku, a dokładnie 16 liczby, katedra została konsekrowana. Wraz z Patriarchą na uroczystość przybyli duchowni z różnych diecezji w Rosji. Katedra wyróżnia się prosty i monumentalne form architektonicznych.

Do początku 18 wieku klasztor popadł w ruinę. W okresie od 1712 w latach 1730 ona z całym posiadanym majątkiem i ziemią została przydzielona do возводившейся Alexander-Newskiej Ławry. Później, w 1919 r. siedziba przekształcać w Иверскую spółdzielnia pracy, która liczyła siedemdziesiąt osób i posiadała 5 hektarami klasztornych rolnych, a także 200 hektarami, zajęte ogrodów, пахотой, ogrody i pastwiska.

W 1927 roku zakonne wspólnoty zlikwidowano, a Иверскую ikonę wywieziono w nieznanym kierunku. W przyszłości na terenie klasztoru znajdowały się muzeum, warsztaty, dom inwalidów, stworzony dla uczestników wojny, szkoła dla dzieci chorych na gruźlicę.

W ubiegłym wieku w 1970 roku na tej wyspie powstała osada, a na terenie klasztoru znajduje się ośrodek wypoczynkowy. Na początku lat 90-tych xx wieku znajdował się w kiepskim stanie klasztor został przekazany do Nowogrodu diecezji. W 1998 roku kościół trzech Króli poświęcił arcybiskup Lew. W katedrze Wniebowzięcia wznowiono nabożeństwa. W końcu 2007 roku zostały zakończone prace na kompleksowej renowacji klasztoru.

Nie tak dawno temu, w 2008 roku, patriarcha Aleksiej II zmienił nazwę katedra Wniebowzięcia nmp w katedrę ku czci ikony Matki Bożej "Iberyjskiego". W kwietniu 2008 roku podjęto decyzję gild kopuły Iver katedry. W styczniu 2011 roku zakończyła się renowacja фресковой malarstwa w katedrze Wniebowzięcia nmp w ołtarzu i w całym kościele, aż do dolnej kondygnacji.

Funkcjonuje niewielkie muzeum, który jest przeznaczony do patriarchy Никону i który opowiada o podstawie i rozwoju klasztoru.