Kościół świętej Barbary (Barbara) w obecnym wydaniu został zbudowany w 1885 roku według projektu Wiktora Piotrowskiego. Pierwszy kościół w tym miejscu został zbudowany w 1785 roku. Zaczynał jako mały kościół w wiejskim cmentarzu. Pieniądze na budowę dał marszałek (przywódca szlachty) Miejskiego павета (powiatu) Antoni Kosów.

W 1800 roku w pobliżu kościoła została wzniesiona murowana kaplica (kaplica Świętego Krzyża. Budowa trwała na pieniądze witebskiego chorążego Piotra Лиозко.

W końcu XIX wieku liczba parafian wzrosła na tyle, że mały cmentarny kościół nie mógł pomieścić wszystkich chętnych. W związku z tym, zdecydowano się zbudować duży pojemny świątyni. 4 grudnia 1885 r. nowy, murowany kościół w stylu neogotyckim, konsekrowany pod wezwaniem Świętej Barbary i Świętego Józefa.

Święty męczennik Barbarzyńcy u katolików jest zaopiekuna od nagłej śmierci. Katolicy obawiali się nagłej śmierci, bo człowiek nie zdążył się do niej przygotować - spowiedzi i komunii Świętych Tajemnicach. Taka wybitna patronki i lokalizacja świątyni koło cmentarza, czynią go niezwykle popularnym wśród pobożnego ludności.

W 1935 roku kościół zamknięto, i doszedł do władzy ateiści zaczęli używać majestatyczny kościół jako magazyn nawozów sztucznych.

Czas mijał, świątynia ветшал. W 1988 roku rozpoczęto jego odbudowę. Pierwotną intencją władz było zrobić z kościoła sala koncertowa. W 1993 roku, po licznych prośbach wierzących katolików kościół został ponownie konsekrowany ojcem Januszem Скечеком w imię Świętej Barbary (Barbary). W naszych czasach – to obecny kościół katolicki.