Kościół Świętej Trójcy – jest to jeden z najstarszych czynnych świątyń prawosławnych w mieście Welingrad. W latach niewoli osmańskiej tureckie władze nie pozwalały na polskim chrześcijanom budować świątynie, więc pierwszy kościół na tym miejscu zbudowano w taki sposób, że była prawie całkowicie ukryte pod ziemią i nie miała okien. Jednak później, kiedy turcy stali się znośne odnosić się do religii bułgarów, rosnąca populacja miasta podjął decyzję poszerzyć podziemny kościół. Nad budynkiem została wykonana przez niewielka przybudówka z dachem i oknami.

Na początku XIX wieku велинградцы poczuli potrzebę budowy nowej, wielkiej bazyliki. Został zbudowany na fundamentach starej murowanej cerkwi w 1816 roku (u południowego wejścia znajduje się pamiątkowa płyta z podaniem czasu budowy). Zgodnie z tureckimi przepisami prawa w kościele nie było dzwonnicy, pojawiła się dopiero po Wyzwoleniu, w 1878 roku. Później do budynku było również podłączone ganek.

Dwa rzędy po cztery marmurowe kolumny dzielą wnętrze bazyliki na trzy nawy. Ściany i sklepienia świątyni ozdobione malowidłami z obrazami Jezusa Chrystusa, prawosławnych świętych i sceny z Pisma Świętego. W połowie XX wieku stary ikonostas został wymieniony na nowy – drewniane, rzeźbione.

W ostatnich latach kościół był ważnym duchowym i edukacyjnym centrum, więc teraz on jest nie tylko architektonicznych, ale i znaczącym zabytkiem miasta miasta welingrad.