Łódzkie twierdza – to najważniejsze фортификационное budowa miasta Władywostoku i jego okolic. Twierdza stanowi kompleks unikalnych struktur obronnych, zbudowanych pod koniec XIX i na początku XX wieku.

Łódzkie cytadela jest uważany za najbardziej ugruntowaną ze wszystkich fortyfikacji, возводившихся i перестраивавшихся w tym czasie, co posłużyło doświadczenie wojny Rosyjsko-japońskiej. Ostateczna wersja projektu twierdzy powstał w 1910 r. Na początku 1913 r. w упраздняемой twierdzy Warszawa przeprowadzono testy na wytrzymałość, zgodnie z ustalonymi wynikami tych i innych полигонных doświadczeń zaleca się zwiększyć grubość konstrukcji betonowych.

Betonowe konstrukcje na budowli fortyfikacyjnych projektu 1910 r. różnią się od lądowych fortyfikacji wzniesionych w latach 1900-1904 Czyli nowe budynki były bardziej wydajne, a konstrukcji nawierzchni jest znacznie wyższa, a do tego budowle 1910 r. niemal całkowicie pozbawione jakichkolwiek "architektonicznych ozdobników". W 1914 r. z początkiem i wojny światowej ustały dostawy cementu, co odbiło się na budowie twierdzy. W 1917 r. prace budowlane całkowicie ustały. W 1923 r. twierdza упразднили. Do tego czasu w kraju Nadmorskim przyszła władza Sowiecka. Wszystkie pozostałe uzbrojenia zdemontowane, zarządzania i sztabów rozwiązały, a fortyfikacje zostały porzucone.

W październiku 1996 r. na terenie twierdzy został otwarty muzeum, który otrzymał nazwę "Władywostok twierdza". Unikatowe ekspozycje muzeum opowiadają turystom o historii twierdzy i artylerii, a także o przeszłości miasta Nadmorskiego. Tutaj można obejrzeć każdy zakątek fortyfikacje.