Metropolitan opera – największe centrum muzyki klasycznej w ameryce Północnej, z którym współpracują największe głosy świata (Placido Domingo otworzył tu sezony 21 razy). Ogromnym uznaniem cieszą się orkiestra symfoniczna, chór, chór dziecięcy Met (tak nazywają ją nowojorczycy).

Podstawa opery miało miejsce w typowym amerykańskim stylu. Jej utworzony w roku 1880 bogatych przemysłowców (wśród których byli Morgany i Вандербильты), obrażony na to, że "dobre rodziny", nie chcąc przyznać się do bogatej, nie dają im абонировать loży w ówczesnym głównym operze Nowy Jork – Akademii muzycznej. Zebrani w restauracji "Дельмонико", 22 milionera założył własny teatr. Wśród nich byli przedstawiciele "starych pieniędzy" (na przykład, Рузвельты), których wtedy natychmiast wydalony z Akademii. Zaledwie trzy lata Met stała się jednym z głównych ośrodków przyciągania do elity Nowego Jorku, a Akademia muzyki przeszła na postawienie sprawdziła.

Zwycięstwo zostało osiągnięte sposobów, dobrze działającymi w dużym biznesie. Założyciele teatru pierwszą rzeczą, którą zatrudnił najlepszego impresario. Genialny amerykański producent Henry Abby zaprosił śpiewać partię Małgorzaty w "Фаусте" Charlesa Gounoda zadziwiający szwedzkie sopran – Christine Nilsson, конкурировавшую z najniższej Аделиной Patti. Sukces był ogłuszający. System ten pracował i dalej: na początku XX wieku w Metropolitan opera przyszedł wielki Enrico Caruso, który zadebiutował tu w "Rigoletto" Giuseppe Verdiego. Swoją ostatnią partię (Элеазар w "Иудейке" Фроменталя Halevy) Caruso zaśpiewał w 1920 roku, właśnie na scenie Met. Tutaj prowadziliśmy wielki Arturo Toscanini, Gustav Mahler, Kurt Adler, Walerij Gergijew.

Początkowo (od 1883 r.), Metropolitan opera mieściła się w budynku na Broadwayu między Trzydziestym dziewiątym i Czterdziestym ulicami. Projekt opracował architekt Cleveland Cadie; teatr spłonął w 1892 roku, ale został odbudowany i wysoko cenione меломанами za wspaniałą akustykę i elegancję. Jednak w 1966 roku opera przeniosła się do budynku Lincoln center, zaprojektowane Wallace Harrisonem. Tutejszy sala jest w stanie pomieścić 3800 widzów i ma 195 dodatkowych miejsc stojących na pierwszym poziomie i na balkonie. Hol ozdobiony dwoma ogromnymi freskami Marka Chagalla. Głośnik również jest wspaniały. Nowy teatr otwierał się światowa premiera opery amerykańskiego kompozytora Samuela Barbera "Antoniusz i Kleopatra". Jako reżyser-постановщика wystąpił Franco Zeffirelli.

W sezonie, który trwa od końca września do maja, teatr stawia dwadzieścia siedem oper. Przedstawienia odbywają się codziennie, z wyjątkiem niedzieli (plus poranek w sobotę). Repertuar jest bardzo szeroki: od barokowych oper XVIII wieku do współczesnych spektakli. Teatr kocha techniczne nowości: tutaj działa elektroniczny system libretto (monitory z biegającym tekstem przed każdym fotelem), produkcje nadawane na żywo w FM live (w tym na całym świecie – przez kanały satelitarne), dla użytkowników Sieci jest dostępna online-transmisja z Met.