Na brzegu niewielkiej rzeki Сухоны i na miejscu wcześniej istniejącej powierzchni handlowej warto Mikołaj kościół z dzwonnicą, który jest słynnym zabytkiem architektury 17-19 wieków. Kościół ten odnosi się do tych świątyń, które stanowią przykład wczesnej устюжской architektury, przedstawionej w dwupiętrowym kamiennym budynku łączącym letnie i zimowe kościoła.

Data utworzenia kościoła w imię Mikołaja nieznany. Najwcześniejsze wzmianki o kościele odnoszą się do 1630 roku w Сотной książce. Sądząc po rekordach 1629 roku, zimna drewniany kościół, nazwany na cześć Nikola Гостинского, spalona, i pozostał tylko jeden mały drewniany kościół na cześć Dmitrija na prylutskoho, również spalony, tylko w 1679 roku.

17 maja 1682 r. na miejscu spalonego kościoła rozpoczęto budowę Mikołaja kościoła, tylko już kamiennej. Zakończenie budowy musiał w 1685 roku. Nie raz świątynia bardzo cierpiał odpala w 1698 i 1715 roku. Po pewnym czasie, w 1720 roku, do kościoła znajduje się drugi poziom, który reprezentuje sobą zimną kościół. Ciepłe kościół został zbudowany na cześć św Dymitra na prylutskoho – Вологодского cudotwórca, a zimna – w imię świętego Mikołaja. W kościele kiedyś był limit, zbudowany w imię świętych Савватия i Зосимы – Соловецких pracowników cud.

Jednocześnie z budową górnego piętra kościoła w 1720 roku został zbudowany w pobliżu: stojąca dzwonnica. Pierwotnie wieża miała kręcone rozdział, ale przez 1776 roku został zastąpiony przez iglicą z aniołem i krzyżem. Do tego momentu stała drewniana dzwonnica, która miała osiem dzwonów (spłonęła w 1679 roku).

Według ustnej tradycji, świątynia Mikołaja zbudowany był na środki pieniężne znanych wtedy kupców Пановых. Dowodem na to może być napis na ścianie kruchcie kościoła, który zawiera datę utworzenia kościoła, a także nazwę Panova Bazyli Aleksiejewicza. Zdaniem ekspertów, kościół został założony napływowi kupców, dlaczego kościół i otrzymała nazwę "Гостинской". Jedną z charakterystycznych cech kościoła jest obecność zielonej miedzi w składzie главок kościoła i dzwonnicy, które вызолочены przez ogień. Wiadomo, że na złoconych trwało około 700 kupieckich sztuk złota.

W odróżnieniu od wcześniejszych wzorów, czworokąt Mikołaja kościoła stanowi трехсветный wysoki wolumen, ale górna część świątyni oświetlona kilkoma rzędami dużych prostokątnych okien. Z zachodniej części głównego objętości przylega sala refektarz, a od strony wschodniej - ołtarza przybudówka, która została wykonana z skarpie, że przydało sylwetki świątyni pewną dynamikę. Szczególnie interesujące jest trójkątne forma ołtarza, który, prawdopodobnie, zaczyna swoje pochodzenie od ołtarzy jeszcze drewnianych świątyń. Wystrój elewacji, mająca wyraźne ostre podziału, które wynikają z zastosowaniem tradycyjnego klasycznego zlecenia, po raz pierwszy stosowane w architekturze Wielkiego Устюга jako wystrój elewacji. Zakończenie głównego ilości wykonane jest w postaci pary восьмериков.

Jak wiadomo, według starożytnej tradycji, dzwonnica kościoła Mikołaja трактована obok stojących pojemności, którego dolna część szła składu nabycia 17 wieku. Łukowe otwory dzwonka zamknięte nie namiotem, a zwartym pokroju sklepieniem, na którym znajduje się восьмерик, kończąc iglicą. W sumie budowa dzwonnicy - to wczesny i szczególnie charakterystyczny przykład dzwonnicy ярусного typu.

W 1986 roku, po tym, jak zostały przeprowadzone prace konserwatorskie w pomieszczeniach Mikołaja kościoła, rozpoczął swoją pracę sala wystawowa muzeum. Na dolnej kondygnacji kościoła była wystawiona ekspozycja pod nazwą "Ludowego sztuka Wielkiego Устюга". Najbogatsze zbiory kolekcji muzeum pozwoliły pokazać różnorodność sztuki ludowej устюжской ziemi 17-20 wieków. Twórczość prezentowana była wzorzystym, elekcyjną ремизным, бранным tkactwa i пестрядью; haftem, кубовой набойкой, malowane na drewnie, a także kucia, ceramiką i просечкой.