Zamek w trokach na półwyspie znajduje się na półwyspie, jaki tworzą jeziorami Cebuli i Galve. Do budowy zamku zostało wybrane miejsce, które znajduje się na odległym miejscu, znajdując się między bagien i jezior. Zamek w trokach był uważany za jednego z najbardziej niedostępnych twierdz obronnych 14 wieku w całej Litwie, zbudowany w czasach wielkiego panowania księcia Кестута. Zamkowa budynek składał się z centralnego zamka m предзамка.

Zamek znajdował się na terenie 4 ha, a jego podwyższenia odbywało się raz na całej powierzchni: jednocześnie budowano предзамок i część przylegająca do wzgórza. Najważniejszą rolę grał предзамок, który reprezentował duży dziedziniec, gdzie podczas zbliżających się wrogów zbierali wszystkie oddziały i znajdowali schronienie mieszkańcy zamku. Предзамок był ogrodzony grubymi kamiennymi murami z pięcioma wieżami.

Przednia część zamku składała się z dworu w kształcie czworoboku, który był otoczony murem obronnym z różnych wielkości wieżami. W wieży, znajdującej się frontem do miasta, znajdowały się główne bramy zamku Trockiego. Najważniejszą była południowa wieża z контрфорсами. W wieży znajdowało się wiele strzelnic, a grubość ścian wynosiła prawie 4 metry. Sądząc po jej architekturze, wielkości i lokalizacji, można założyć, że w południowej wieży mógł mieszkać właściciel zamku.

Podczas prowadzenia wypraw krzyżowych wrogowie, udający się do Wilna, starali się uniknąć spotkań z garnizonów obu Тракайских zamków, które istniały jednocześnie od jakiegoś czasu.

Od 1382 roku тевтонцы na raz zniszczonym przyległe okolice Trok. W roku 1383 wrogowie opanowali zamek, ale nie mogli długo wytrzymać obronę. Krzyżowcy dostarczały do murów zamku бомбарды i narzędzia do rzucania kamieni. W tym samym roku zamek zdobyta litwinami, choć bardzo mocno ucierpiał po licznych bitew. W 1391 roku zamek wraz z miastem zostały spalone. Zamek w trokach niszczone nie tylko z winy zakonu, ale także w wyniku братоубийственных wojny między wielkimi książętami na Łotwie. Prawie zniszczone budynki często były wzmocnienia i regeneracji.

Na początku 15 wieku zrujnowany zamek został wzmocniony za pomocą jeszcze jednej ściany i kilkoma przyległymi wieżami. Wiadomo, że drewniane ściany zamku Trockiego zostały zastąpione przez kamienne w 15 wieku. W ten sposób, na wzgórzu pojawił się kamienny budynek, a do niego była znajduje się dziedziniec otoczony murami. Obok podnóżek wzgórza został stworzony przez rów, który osiągnął 12 metrów szerokości i umacniało ścianami wykonanymi z kamienia. W trakcie wykonywania prac budowlanych użyto cegły, który w niektórych miejscach całkowicie ukrył kamienny rdzeń dawnych murów. Zamek w trokach odnosił się do jednego z największych zamków w tym czasie w całej Litwie. Co do techniki budowy, formy i konstrukcji zamku, prawie niczym nie różniły się od zamków architektury obronnej unii próbki.

Z biegiem czasu zamek w trokach przestał być niezawodną ochronę, bo do niego nie było trudne począć, a stale rozwijająca się technika wojskowa była w stanie zniszczyć nawet najbardziej grube mury zamku.

Po Grunwaldzkiej bitwie podjęto decyzję o budowie kamiennej twierdzy w pobliżu jeziora Galve. Ale pomysł nie został wdrożony w życie. Nie zakończyła się budowa pałacu na górze Ofiarnej. Po tym, jak zmarł Witold, pracy natychmiast ustały. Nieco później, po wyniszczającej wojnie z Rosją w latach 1655-1661 roku zamki przestały rosnąć do końca. W 18 wieku na terenie zamku osiedlili się mnisi-dominikanie. Wkrótce rozpoczęli budowę kościoła, ale zabrakło im pieniędzy, i w неотстроенном kościele pojawiły się kaplica i klasztor.

Jak tylko Litwa straciła swoją niepodległość i stała się częścią carskiej Rosji w 1795 roku, nie tylko zamek, ale i pałac władców dolnego Wileńskiego zamku, zostały całkowicie zniszczone na początku 19 wieku. Około 4 ha byłej terenie zamku zostały przekształcone w park. Na dzień dzisiejszy, po niekompletne renowacji, często odbywają się miejskie uroczystości.