Klasztorne bramy – bramy, znane także jako Brama Ducha Świętego, zostały zbudowane w xiv wieku jako jedna z trzech bram średniowiecznego Torunia. Pomimo drobne przebudowy, te bramy i po dziś dzień zachowały oryginalną formę gotyckiej wieży z trzema ostrymi łukami.

Budowa fortyfikacji w Toruniu rozpoczęto w połowie xiii wieku po najazdu Świętopełka w 1241 roku. Średniowieczne ceglane ściany zostały zbudowane około w latach 50-tych xiii wieku. Następnie rozpoczęła się budowa wież obronnych, których zbudowano zaledwie 33, a także bram, wśród których byli i Klasztorne bramy.

Bramy zostały zbudowane we flamandzkim stylu gotyckim w pierwszej połowie xiv wieku. Rozwój techniki wojskowej, zwłaszcza broni palnej, było przyczyną umocnienia bramy, które zostały przeprowadzone w 1420 roku. Łukowe niecki zostały wykonane na zewnętrznej stronie bramy, ponadto zostały zbudowane specjalne otwory, z których podczas ataku na miasta, obrońcy mogli podlewać intruzów wrzącą wodą, olejem lub żywicą. Klasztorne bramy zostały wyposażone w mocne drewniane drzwi z metalowymi częściami, które zostały wmontowane w specjalne otwory i w razie potrzeby całkowicie zablokowali drzwi.

W xix wieku Klasztorne bramy straciły swoje funkcje obronne. W okresie międzywojennym mieściła się pierwsza polska oficerska szkoła marynarki wojennej. Dzisiaj o tym fakcie przypomina potężny kotwica znajduje się na bulwarze między bramą i Wisłą.