Jednym z najbardziej znanych pskowa dworskich nazwisk jest nazwisko – Валуевы. Rodzaj Валуевых ma litewskie pochodzenie. Jeden z Валуевых - Iwan Semenowicz w 17 wieku był właścicielem gruntów w Великолукском powiatu, a w połowie 18 wieku, wnuk Iwana Семеновича (Katarzyna Миронович) własny rolne w Ostrowskim i Псковском powiatach, tym samym rozszerzając swoje włości. Po wyjściu na emeryturę w randze generał-majora, Katarzyna Миронович Wałujew, osiedlił się w miejscowości Жеребцово i zaczął energicznie budować swoje gospodarstwo. Zbudowany w 1764 roku, murowany dom-pałac, liczące dwa piętra, zachował się do naszych dni. Dzięki swojej eleganckiej architektury przetwarzania wywołał dużą ilość plotek. Panuje przekonanie, że zbudował ten pałac sam Rastrelli, że jednak udokumentowane nie jest potwierdzone.

Dom Валуевых słusznie został uznany za najlepszy w najbliższej okolicy Wyspy i wielokrotnie służył jako miejsce zatrzymania się na nocleg dygnitarzy, którzy popełniają podróż po Rosji i Europie. W 1780 roku w dworku Валуевых kilka dni gościła Katarzyna II, później w 1840 tu przebywał Mikołaj I. uważa się, że tu byłem A. S. Puszkina. Podobno żadna pokój w domu nie miała powtórzenia w swoim dworze. Niestety, od dawną świetność mało, co pozostało: разломаны pompatyczny портики, zniknęły uroczyste schody, stiuki i rzeźbione elementy pozostały tylko na jednym торцевом elewacji.

Właściciele nie zaczęli budować we własnym majątku świątyni, a w 1767 roku zorganizowali i poświęcił домовую kościół trzech Króli w domu. Kościół zajmowała tylko jeden pokój niewielkich rozmiarów, wysokość pomieszczenia sięgała siedmiu metrów, co dawało możliwość nawiązania chóry dla ptaków śpiewających. Sześć płócien artysty Друльера, rodem z Francji, ozdobione ikonostas. Валуевы, często przyjmujących u siebie wybitnych gości i carskich osób, które nie oszczędzają środki na wykończenie wnętrza pałacu: tu można było zobaczyć chińską mozaiki, lustra, piec kaflowy, mural z powiewającymi wstążkami i strzelistymi амурами, позолоченную sztukaterię. Wszystkie utwory i artystyczne, rzeźby zostały wykonane przez rzemieślników, specjalnie выписанными z Petersburga.

Otoczenie również jest porównywalna statusu właścicieli: park stanowił prawdziwe dzieło sztuki krajobrazu, z obowiązkowymi elementami planowania, a także dekoracyjne atrybutów. Jego atrakcyjnym elementem był niewielkich rozmiarów staw, dno stawu było выстлано płytki, na skutek czego woda uderzał kryształowej przejrzystości. Ciekawa i niezwykła część parku środowiska - "na żywo" zegar słoneczny, zostały stworzone z dwunastu drzew, posadzonych w kółko. Rolę "lewo" pełnił drzewo, znajdujące się w centrum.

W 1865 r. dwór w spadku przeszła do urzędnikowi generalnego Aleksiejowi Валуеву, który wniósł w wygląd domu swoje korekty. Budynek przeszedł metamorfozę: do głównego elewacji, który jest skierowany do rzeki Wielkiej, był znajduje się portyk z balkonem i opadającą do rzeki schodami. Schody zdobione kamienne rzeźby sfinksów.

Jednak absolutnej świetności posiadłość osiągnęła po Aleksandrze Алексеевиче i Marii Ивановне - jego żony. Wygodnie i bezpiecznie odbywał się w majątku życie, aż do początku lat pięćdziesiątych xix wieku. W 1856 roku został nałożony areszt na wszystkie nieruchomości Валуева "za marnotrawstwo i chaotyczne zarządzanie nieruchomości" - to było początkiem upadku. Rosły długi, pieniędzy brakowało na to, co najważniejsze, dwór stał się szybko niszczeć.

W końcu xix wieku posiadłość kupił S. M. Неклюдов, w tym czasie największy właściciel ziemski. Po rewolucji z 1917 w 1968 tutaj mieścił się sierociniec, w naszych czasach w dworku znajduje się szkoła zawodowa.