Pomnik "Bojownicy" w Петрушинской belce znajduje się w okolicy Таганрога w miejscowości Петрушино. Już siódmy dziesiątek lat miejscowi nazywają to miejsce "Belką Śmierci". Tu, w starym glinianym karierze, faszyści zniszczyli ponad 10 tysięcy niewinnych ludzi różnych narodowości, wyznań, przynależności partyjnej, wieku. Wśród nich byli 164 подпольщика. Korpus śmierci stanowi zespół nagrobków i miejsc pamięci budowli, zbudowanych tu z inicjatywy przewodniczącego gminy żydowskiej, który sam był więźniem hitlerowskich katowni.

W czasie Ii wojny światowej za Taganrog toczyły się bardzo ciężkie walki, zwłaszcza w 1943 roku, kiedy faszyści nie chcieli ustępować wojskom radzieckim utworzone za dwa lata okupacji obronne. Ale masowe egzekucje w Петрушинской belce rozpoczęły się wkrótce po zajęciu Таганрога w październiku 1941 roku. Jak zeznają świadkowie tych wydarzeń, nad miastem stale krążył samolot, zagłuszając odgłosy strzałów. Trupy w belce ledwo присыпали ziemią, a przy wjeździe do belkę wisiała tabliczka "teren zamknięty, za naruszenie – rozstrzelanie. Зондеркоманда SS 10 a". Przez kilka dni po wyzwoleniu Таганрога 1 września 1943 roku grób otworzono, oczom mieszkańców pojawił się straszny obraz tysięcy обезображенных trupów.

W sierpniu 1945 r. w belce Zgonu skromny obelisk pamięci o zmarłych. W 1965 roku grupa rostowskich architektów (Pan.Ja. Booth, W. P. Дубовик, J. S. Занис, A. R. Касюков) wzięła się za projektowanie memorial kompleksu i przez dwa lata zaprezentowała projekt w miejskim domu kultury do dyskusji. Projekt uzyskał wysoką ocenę, ale, niestety, nie został zrealizowany.

Później powstał nowy projekt architektów Грачевыми, który został zrealizowany częściowo w 1973 roku do obchodów 40-lecia wyzwolenia Таганрога. Reprezentował sobą 18-metrowy stelę i początkowo nazywał się "Ofiary", ale później, po licznych sporów, wybór został zatrzymany w tytule "Bojownicy".

Obecnie w zamyśle таганрогского architekta W. I. Черепанова odbywa się rekonstrukcja pomnika.