W kwietniu 1995 roku w Sankt-Petersburgu, na nabrzeżu Робеспьера, naprzeciwko gmachu niesławnego więzienia Krzyże został odsłonięty pomnik poświęcony pamięci ofiar represji politycznych. Dwa brązowe sfinksa, symbolizujące znane na całym świecie sfinksy na Uniwersyteckiej promenady miasta, znajdują się w odległości kilku metrów naprzeciwko siebie. Ich twarze są podzielone pionowo: z jednej strony, skierowaną do ustalonego harmonogramu, młodych kobiet, a od strony więzienia i Newy – истлевшие do kości czaszki. Tułowia sfinksy tak bardzo chudy, że przez skórę wyraźnie widoczne kości. Wysokość rzeźby około półtora metrów, wysokość плинта nieco mniej niż 20 cm, Autorzy brązowych изваяний – architekci A. Wasiljew i W. B. Бухаев i rzeźbiarz m. M. Шемякин.

Miejsce wybrane dla pomników, symboliczne – więzienie Krzyże w latach represji politycznych stała się miejscem znalezienia dla tysięcy leningradzie. Tragiczne rzeźby przypominają o tym, że wszystko na tym świecie efemeryczny, i, często, szczęście i smutek, wolność, a nawet życie, życie i śmierć są bliskie każdemu człowiekowi, jak również były one zbliżone niegdyś milionom ludzi, poszkodowanych i ofiar śmiertelnych w czasach stalinowskiego terroru.

Двуликие sfinksy nie jest ustawiony na marmurowe wyżarzania. Między rzeźbami czterech granitowych bloków z małym otworem, przypominającym zakratowane okno celi. Na miedzianych tabliczkach na периметрам постаментов utrwalono wiersze z dzieł poetów, wybitnych działaczy kultury, poetów, tak czy inaczej ofiar prześladowań władzy. Są tu wiersze z dzieł Mikołaja Gumilev, Włodzimierza Wysockiego, Anny Stare, Daniela Andreev, Осипа Mandelsztama, Варлама Шаламова, Aleksandra Sołżenicyna, Władimir Bukowski, Mikołaja Заболоцкого, Josifa Brodskiego, Jurija Галанскова, Dmitrija Лихачева. Na pomniku (faks) obraz podpisu Raula Валленберга.

Dla żyjących w przedrewolucyjnej Rosji, a potem w Związku Radzieckim, XX wiek stał się wiekiem gehenny. Rewolucyjne wstrząsy, obywatelska междоусобица i terror, wojny, stalinowskie czystki zniszczone los milionów ludzi. Czarnym paskiem w historii Rosji oznaczone 1937 i 1938 roku, kiedy z byle zarzutem pierwszym доносу bez sądu i śledztwa aresztowano prawie 2 miliony radzieckich obywateli, z których 700 tysięcy osób zostało zastrzelonych. Do średniej szacunków, codziennie w tych latach państwo niszczyli około tysiąca swoich niewinnych obywateli. W kolejnych latach kreatywność w ZSRR преследовалось, ale już nie na taką skalę, jednak tysiące osób znalazło się w liczbie więźniów politycznych, a tysiące, po przymusowego "leczenia", zakończył swoje życie w szpitalach psychiatrycznych.

Na początku lat 1990-tych w wielu miastach ZSRR montowano pamiątki, które z czasem zastąpione na zabytki. Sankt Petersburg był jednym z pierwszych miast w Rosji, którzy stworzyli taki pomnik. Do tej pory trwają prace, aby uczcić pamięć poległych w latach stalinowskich represji. W Wołgograd, Togliatti, Ufa, Nowosybirsku, Barnauł i wielu innych miastach w Rosji, na Ukrainie, Mołdawii są pomniki ofiarom prześladowań politycznych. W ciągu lat długich poszukiwań archiwalnych zebrane Książki pamięci, w które wpisane nazwy niewinnych ofiar ludzi.

Sankt-Petersburski pomnik ofiar represji i prześladowań politycznych – symbol pamięci невинноубиенных.