Кагульский obelisk znajduje się przy południowej elewacji Зубовского oficyny we Własnym ogrodzie pałacu katarzyny. Obelisk został wzniesiony w latach 1771-1772 architekta Antonio Rinaldi. Wykonany jest pomnik przy st. isaac biurze. Obelisk i cokół wykonane z żeliwa syberyjskiego marmuru, z żyłkami; stopnie do obelisk z czerwonego тивдийского marmuru; częściowa skrzynia gimnastyczna składa się i стилобат – z różowego granitu; tablica pamiątkowa z pamiątkowym napisem – z brązu.

Napis na brązowej tablicy piedestału, skierowaną do pałacu, informuje o tym, że obelisk wzniesiony na cześć zwycięstwa rosjan nad wojskami tureckimi na rzece Кагул. W sierpniu 1770 r., gdy została przekazana szczegółowa реляция o zwycięstwie i obchodzeniu się do ucieczki do Dunaju najwyższego wezyra Галиль-Bey z armią, która została sprowadzona pułkownikiem Петерсоном, Katarzyna II, sama wyniosła projekt napis na обелиске na pamiątkę zwycięstwa hrabiego Румянцева w Mołdawii na rzece Kaguł 21 lipca 1870 r.

Dziesięć tysięcy janczarów, wybiórka armię, która wynosiła duma armii tureckiej, między lewą flankę wojsk rosyjskich i centrum, w dolince, nagle zaatakowała kąt frontu, w którym stał Pierwszy Moskiewski i Astrachański półki. Tylko Astrachański pułk zdążył zrobić salwa, jak turcy już udało się powyginać. Po pewnym czasie Czwarty гренадерский, Бутырский i Муромский półki też byli rozczarowani. Янычарами była okupowana przy tym dwóch rosjan sztandaru, kilka ładowania pocztowych. Całkowicie zostało przerwane kareta Племянникова. Ale rosyjscy żołnierze rozpaczliwie walczyli przeciwko wielu wrogiego wojska.

Tureccy wojownicy rzucili się i na prawy róg kareta Олица, расстроив i go, biorąc na siebie żołnierzy, отступавших z kareta Племянникова. Hrabia Rumiancew, obawiając się kontynuować zaburzenia centralnego quady, zwracając się do znajdującego się w pobliżu księcia Брауншвейгскому, spokojnie powiedział o tym, że nadszedł nasz czas. Rumiancew, siadając na konia, udał się do biegającym wojskom Племянникова z kareta Олица, próbując zatrzymać uciekających. Żołnierze, widząc, że Rumiancew, narażają się na śmiertelne niebezpieczeństwo, natychmiast сгруппировались wokół dowódcy. W tym samym czasie został wysłany rozkaz produkować ogień z baterii Мелиссино w stronę janczarów; a kawalerii księcia Долгорукова i hrabiego Tykowa, uderzyć z dwóch stron na nich. Pierwszy гренадерский pułk Озерова z kareta Олица w bagnety poszedł na janczarów. Kareta Племянникова zostało przywrócone i mógł odeprzeć sztandary u nieprzyjaciela, które zostały utracone w walce Астраханскими i Polskimi półkami. Oddziały janczarów zachwiał się i побежало. Najwyższego визирю Khalil-Pawłowi nie udało się zatrzymać wycofujących. Янычары go nie słuchali, łaźnia turecka armia zwróciła się do ucieczki.

Кагульский obelisk lub obelisk "Румянцевым zwycięstw" został zainstalowany 19 grudnia 1771 r. naprzeciwko pałacu, na zachodzie Катальной góry. Na zwróconej do pałacu stronie cokołu została przymocowana jest tablica pamiątkowa z napisem, sporządzonej przez Katarzynę II.

Wysokość obelisku wynosiła 5 сажень. Cokół ustawiony na granitowym zabaw z trzema stopniami. Ona jest ogrodzony granitowymi słupami. Wcześniej do пьедесталу podchodzić było zabronione, aby nie вытаптывать darń.

W dekoracji Кагульского obelisku nie wojskowych atrybutów. Wyrazistość jego surowy wygląd tworzy piękno sylwetki, elegancją proporcji, umiejętnie dobranymi ciemno-szarym i czerwonym rosyjskim marmurem.

Kilka dzieł sztuki związane z Кагульским obelisku. Jest to obraz "Katarzyna na spacerze w Carskim Siole" W. Боровиковского, który jest charakterystyczny dla 18 w. intymny portret — cesarzowa na tle swojego parku z ukochanym pieskiem na rękach; i "Капитанская córka" Puszkina.

Z obelisku jest związana feat młodej dziewczyny w latach wojny. 26 czerwca 1943 r. dziewczyna zabiła niemieckiego okupanta w Екатерининском parku. Przed tym, jak umrzeć zdążyła napisać na обелиске atramentowych ołówkiem, co za tym zakrętem zabiła żołnierza niemieckiego, a teraz go otaczają.