Piński trzech króli Braterskiej klasztor już w starożytności był przedmiotem niezgody między prawosławnej, katolickiej i unickiej kościołem. Istnieją dwie przeciwstawne wersje powstania klasztoru. W prawosławnej wersji, klasztor założyła w czasach unii brzeskiej na ziemi, gdzie teraz znajduje się ta siedziba, pobożna пинская дворянка Raisa Макаровна Гаробурдина, która próbowała zatrzymać prawosławnej, wbrew насаждаемой unickiej religii. W 1596 roku oparła na swojej ziemi домовую kościół prawosławny i zaczęła przyjmować u siebie prawosławnych uchodźców, budując dla nich również przy kościele komórki. W 1614 roku przez prawosławnych mieszczan został zbudowany drewniany kościół trzech króli, a klasztorne mnichów stały się nazwać Богоявленским klasztoru. Jednak to nie podobało униатскому duchowieństwa i w 1618 roku, po długiej kłótnie, przekazano katolikom. Dalej jest ciągła historia powstań, buntów, kościelnych zamieszek i buntu.

Katolicka wersja nie jest tak zagmatwana i nie obfituje w historie zamieszek. W 1636 roku na Rynku na darowizny Albrechta Stanisława Radziwiłła położono ogromny klasztor katolicki, który później stał się również najbardziej znany jezuickiej instytucją w kraju. Zespół klasztorny został zbudowany 40 lat. W 1787 roku jezuici zostali wypędzeni z Rzeczpospolitej, a w 1795 roku ogromny budynek klasztoru przekazano cerkwi prawosławnej. W 1904 roku, w święto trzech króli klasztorze powstało bractwo prawosławne nazwy Kazańskiej ikony Matki Bożej.

Podczas polskiego panowania prawosławie w Pińsku притеснялось, i świątynie były zamknięte. Podczas niemiecko-faszystowskiej okupacji prawosławie zostało przywrócone, świątynie są otwarte. Nie ma informacji, że biskupi na Пинскую ambonę nadal być przypisane do 1952 roku, a później wszystkie prawosławne kościoły zostały zamknięte przez władze sowieckie.

Teraz w klasztorze działają muzeum białoruskiego Polesia i plac хореографическая szkoła.