Ta kaplica została zbudowana na zlecenie Ludwika IX Świętego dla przechowywania relikwii - Тернового wieńca. Król kupił tę relikwię w Wenecji w 1239 roku, w którym został przywieziony z Konstantynopola. Twórca kaplicy Pierre de Montero postanowił zbudować dwa kościoły - jeden nad drugim, i obie oni byli uświęceni w 1248 roku. Dolny kościół służy jako wysokiej podstawą całej konstrukcji, od niej wznoszą się w górę aż o okna, kończące się ostrymi wieżyczki.

Fajna opadający dach ozdobiony jest lekką, elegancką marmurową балюстрадой, i ten elegancki element architektury wieńczy filigran, skierowanym w górę wieżę o wysokości 75 metrów. Po obu stronach fasady wznoszą się dwie wieże z iglicami; przed fasadą - portyk, nad którym duże okno-gniazdo, pochodzący z XV sceny z Apokalipsy.

Dolny kościół, niewielka wysokość - około 7 metrów, składa się z trzech naw, ale nawę główną w porównaniu z bocznymi wydaje się ogromny. Ozdobne łuki w kształcie koniczyny, opierające się na eleganckie kolumny idą wzdłuż ścian. Apsyda w głębi kościoła ma многоугольную kształt. Ta część kaplicy przeznaczone dla pracowników, podczas gdy luksusowego górną kaplicę, wpaść w którą można było po wąskich, spiralnych schodach, odwiedzali członkowie rodziny królewskiej i ich dworzan.

W górnej kościoła - jeden wielki nawy o szerokości 17 m i wysokości 20, 5 metrów. Cały kościół pozwala cisnąć wysoki cokół z ażurowymi marmurowe arkadami, прерываемыми głębokie wnęki. W trzecim biegu znajdują się dwie nisze, były przeznaczone dla króla jego rodziny. Każdy пилястра - posągi apostołów, sięga XIV wieku. Konstrukcja maksymalnie łatwiejsze, aby zostawić więcej miejsca dla 15 ogromnych okien witrażowych o wysokości około 15 metrów, które odnoszą się do XIII wieku, zawierają 1134 sceny i zajmują powierzchnię około 600 metrów kwadratowych. Żywe "пламенеющими" kolory przedstawione na nich biblijne i ewangeliczne sceny.