Kładka Дебийи został zbudowany, jak wieża Eiffla, na wystawie Światowej, tylko 1900 roku, i stał się drugim metalowej konstrukcji, ilustrujące osiągnięcia technologiczne epoki. W pewnym sensie powtórzył los wieży – został pomyślany jako tymczasowe struktury, a pozostał na zawsze.

W przygotowaniu drugi wystawy Światowej położono nacisk na sztukę. Pojawiły się luksusowe Grand Palais, Petit Palais, most Aleksandra III– wszystkie w bujnym stylu beaux arts. Na nabrzeżu około wieży eiffla stały ogromne tematyczne pawilony, a wręcz przeciwnie, na prawym brzegu, odtworzone średniowieczny kwartał "Stary Paryż" szedł do mostu Alma. Aby pomóc odwiedzającym wystawy dostać się z pawilonu armii i floty do "Starego Paryżu", i zbudowali ten tymczasowy, jak wtedy uważano, most.

Jego przemysłowy styl nie bardzo pasowało do koncepcji projektu. Architekt Louis-Jean Ресаль postawił na dwa kamienne molo metalowy stelaż i ozdobił jego ciemno-zielonej płytkami ceramicznymi, która miała stworzyć wrażenie wiatr na falach. Most wyglądał dość brutal.

Możliwe, paryżanie przede wszystkim zajmowali się tym, że ta przeprawa, jak i wieża, tu tymczasowo. Jednak przez sześć lat przednia, tylko nieco przesunęły, osiem – dali mu imię na cześć francuskiego generała Jean-Louis Дебийи, jak raz w stulecie jego śmierci w bitwie pod Jeną. Przednia, wszyscy stał i stał. W 1941 roku, co prawda, nad nim zawisła groźba – prezydent architektonicznego społeczeństwa odezwał się lekceważąco o nim jak o zapomnianym akcesorium do dawno minionego wydarzenia. Jednak budowa bezpiecznie дожило do 1966 roku, kiedy go w końcu zawrzeć w artykuł rejestru zabytków wraz z mostem Aleksandra III i Аустерлицким wiaduktem (метромостом przez Sekwanę).

W 1991 roku most odmalowane, a w 1997 – odnowiono pokrycie, układając chodnik z drewna twardego tropikalnego. Teraz już raczej nie chodzą po niej ludzie pamiętają, że kiedyś był tymczasowym lub nieodpowiednie. Teraz to jest po prostu piękne i wygodne kładka dla pieszych.