Zamek Иссонье, stojący na prawym brzegu rzeki Dora Балтеа w centrum miasteczka Иссонье, jest jednym z najbardziej znanych winnic całego włoskiego regionu Val d ' Aosta. Ta arystokratyczna rezydencja Renesansu bardzo różni się w wyglądzie od dość аскетичного zamku Castello di Веррес, stojącego na przeciwległym brzegu rzeki. Głównymi atrakcjami Castello di Иссонье są jego fontanna w kształcie drzewa granatu i bogato ozdobioną portykiem z rzadkimi okazami średniowiecznej alpejskiej malarstwa i cyklem fresków przedstawiających sceny z życia codziennego późnego Średniowiecza.

Pierwsze wzmianki o zamku Иссонье odnoszą się do 1151-go roku – wtedy to było utrwalone struktury, do biskupa Aosta. A niektóre części ścian, znalezione w piwnicach zamku, mogą być fragmentami rzymskiej willi 1 wieku p. n..e. W 1333 roku napięte relacje między biskupem Aosta i rodziną De Верречио, władcami miasta Веррес, osiągnęły swój limit i Castello di Иссонье został zaatakowany i poważnie uszkodzony podczas pożaru. A w 1379 roku zamek stał się własnością władcy Верреса Иблето di Шаллана. To on zamienił епископскую twierdza w elegancką rezydencję w stylu gotyckim z obok wież i pomieszczeń biurowych. W 15 wieku za pomocą budowy nowych budynków zamek uzyskał formę podkowy z wewnętrznym dziedzińcem. Właśnie wtedy zostały wykonane dekoracje portyku i wspomniany fontanna w kształcie drzewa granatu. Następnie, aż do początku 19 wieku, zamek przechodził z rąk do rąk, ale pozostał własnością jednej rodziny - Challans, aż w 1802 roku zmarł ostatni przedstawiciel rodu. Castello di Иссонье, do tego czasu już kilka lat znajdował się w ruinie, i nie popadł w ruinę. Dopiero pod koniec 19 wieku turyn artysta Vittorio Авондо, który kupił zamek, odbudować ją i ponownie pokonałem antycznymi meblami. W 1907 roku Авондо podarował zamek rządu Włoch, a w 1948 roku stał się własnością rządu autonomicznego regionu Val d ' Aosta. Dziś Castello di Иссонье otwarty dla zwiedzających.

Dziedziniec Castello di Иссонье, z trzech stron ograniczony budynkami, a z czwartej – ogrodem, stanowi jedną z najciekawszych przestrzeni zamku. Dostać się do niego można poprzez wejście na zachodniej stronie. Elewacje zamku, skierowane na dziedziniec, ozdobione freskami z obrazem heraldyczne godła różnych gałęzi rodu Challans. W centrum stoi ten sam fontanna – z ośmioboczną kamiennej misy "rośnie" drzewo granatu, wykonany z kutego żelaza. Przy tym liście niezwykłego "drzewa" należą nie granat, a dębu, a pomiędzy nimi umieszczone małe ważki.

We wschodniej części dziedzińca znajduje się słynny portyk z okrągłymi łukami i skrzyżowanymi sklepieniami. To właśnie przez niego prowadzone główne wejście do zamku. Położony w Castello di Иссонье szacuje się na około 50 pokoi, chociaż tylko 10 z nich dziś są otwarte dla turystów. Na parterze znajduje się jadalnia z meblami 19 wieku, kuchnia, podzielona drewniane kratki na dwie części, tak zwany "sala sprawiedliwości", w całości namalowany freskami i ozdobione marmurowymi kolumnami, ambulatorium i urzędy. Na drugim piętrze, na które prowadzą kręcone schody, znajdują się komnaty właścicieli zamku i mała kaplica. Wreszcie na trzecim piętrze można obejrzeć pokój, znaną jako "Camera di San Maurizio", z dużym kamiennym kominkiem, małą osobistą kaplicę Giorgio di Шаллана, tak zwany "Sala Króla Francji", w którym w 15 wieku przebywał król Karol VIII, "Башенную Pokoju" i "Pokoju małej hrabiny".

W skrzydle wschodnim Castello di Иссонье, zamkniętym dla publiczności, znajduje się zadaszony galeria skrzyżowanymi sklepieniami. Według legendy, w księżycowe noce na dachu galerii można zobaczyć duch Bianchi Marii Гаспардоне, pierwszej żony Renato di Шаллана, приговоренной do śmierci za zabójstwo swojego kochanka i który został stracony w 1526 roku.