Paryskie muzeum sztuki wschodu, lub muzeum Гиме, został założony w końcu XIX wieku bogatym лионским przedsiębiorcą i zapalonym kolekcjonerem Emila Гиме.

Nazwa Гиме wiele znaczy dla Francji. Utalentowany i zdecydowany przedsiębiorca, z którym jeszcze w XIX wieku fundamenty firmy, która później przekształciła się w grupę przemysłową "Пешине" – jednego ze światowych liderów w produkcji aluminium, chemiczne i paliwa jądrowego.

U Гиме był szał: podróżował po Grecji, Egiptu, Japonii, Chin, Indii, zbierając przedmioty sztuki. Po raz pierwszy wystawił swoją kolekcję w ojczystym Lyonie w 1879 roku, dziesięć lat później przeniósł ją do Paryża. Jeszcze za życia kolekcjonera antyczny motyw stał się odchodzić na drugi plan, muzeum nabył czysto azjatyckie oblicze. Tu przekazywali duże kolekcje: Charles Vara - koreańska, Jacques Бако - tybetańską, muzeum Indochin - индокитайскую, Francuskie archeologiczne przedstawicielstwo w Afganistanie - afgańską. W 1945 roku Luwr przekazał muzeum zbiór wartości Chin i Japonii w zamian za Egipską kolekcję.

W wyniku muzeum Гиме, jak długo go nazywano, stał się jednym z największych na świecie zbiorów sztuki Azji. To naturalne, że taka muzeum powstał właśnie w Paryżu, stolicy dawnej dużej kolonialnej potęgi, простиравшей swój wpływ do samego Indochin.

Tematyczne działy kolekcji zawierają unikalne, bezcenne dzieła sztuki. Wyróżniają się słynny posąg bodhisattwy, wydobyty w końcu XIX wieku lordem Alfredem Fouche z okolic Peszawar (wcześniej – Afganistan, później – Pakistan). Skarby Баграма, wśród których – матхурские przedmioty z kości słoniowej, rzymska naczynia, drewniane przedmioty dynastii Han, potwierdzają fakt intensywnego handlu cywilizacji starożytnych epok. Muzeum posiada kolekcję khmerów rzeźby, równej której nie ma w świecie. Szeroko reprezentowane sztuka Chin, Korei, Indii, Japonii.

Integralną częścią muzeum są również Buddyjski Panteon, w którym wystawiona jest część japońskiej kolekcji Гиме i muzeum Эннри, strzegącego Wschodnią kolekcji madame Эннри.