Tavolara – mała wyspa, leżąca u północno-wschodniego wybrzeża Sardynii i reprezentujących wapienne skały o długości 5 km i szerokości około 1 km Najwyższy szczyt wyspy – Monte Канноне (565 m). Dostać się tu można na łodzi lub łodzi z miasta Olbia – sądu można cumować w kręgach Спальматоре di Фуоре w północno-wschodniej lub Спальматоре czy Terra w południowo-zachodniej części. W pobliżu znajdują się wyspy Моларо i Моларотто.

Dziś na Таволаре, wchodzącym w skład utworzonego w 1997 roku rezerwatu "Tavolara i Punta Kodu Cavallo", mieszka tylko kilka rodzin, które zajmują się głównie w branży turystycznej. Wyspa jest bardzo popularnym miejscem wśród miłośników nurkowania, którzy przyjeżdżają tu, by podziwiać koloniami korali, gąbkami, morskimi zawilce, delfinami-афалинами i rzadkim gigantycznym моллюском Pinna nobilis.

Historia Таволары dość niezwykłe. W połowie 18 wieku, kiedy to powstał obmywające brzegi sardynii brytania, wyspa nie wszedł w jego skład, a pozostał w posiadaniu rodziny Бертолеони. Sto lat później, w 1836 roku, sardyński król Karol Albert, który odwiedził Таволару, przyznał Giuseppe Бертолеони suwerennym władcą. Następnie wyspa przeszedł na syna Giuseppe, który w 1845 roku został królem Paolo I. Po zjednoczeniu Włoch w 1861 roku, Tavolara znowu pozostała niezależna, a Paolo I nawet starał się uzyskać suwerenność i oficjalne uznanie nowego państwa. Dopiero po jego śmierci w 1886 roku monarchia na wyspie został zastąpiony przez czeską, wprowadzono powszechne prawo wyborcze. Co prawda już w 1899 roku monarchia, na czele z dynastii Бертолеони została przywrócona jej uznawała nawet królowej wielkiej Brytanii Wiktorii, która przysyłała tu fotografa, aby zrobić zdjęcie do swojej kolekcji królewskich portretów. W 1903 roku król Włoch Wiktor Emanuel III podpisał traktat o przyjaźni między krajami. W przyszłości władcy Таволары udało się nawzajem, ale na samej wyspie praktycznie nie żyli. W 1962 roku zmarł Paolo II, i na Таволаре został zbudowany радиогониометрическая stacja NATO, kładąc rzeczywisty koniec istnienia niepodległego Królestwa Tavolara. Wtedy duża część ludności wyspy została przeniesiona, a ich miejsce zajęli wojskowe. Obecny potomek rodu Бертолеони – Tonino – zarządza lokalnych restauracji "Da Tonino", a jego sprawy w Przyprawy jest książę Ernesto Jeremiah di Tavolara. Dziś Tavolara jest częścią Włoch, choć oficjalnie ogłoszonej aneksji nigdy nie było.

Wśród ciekawych zabytków Таволары można nazwać skałę w kształcie postaci ludzkiej, który nazywa się "Kamienny strażnik" lub "Papieskiej skałą". Inne przyciągające uwagę formacje skalne – "Łuk Odyseusza" (naturalny łuk) i Grotta del Papa (jaskinia z obrazem instalacyjnym czasów neolitu). Na Таволаре rośnie szorstki chaber – endemiczny gatunek, występujący tylko tutaj. A z 1960 roku w wodach przybrzeżnych wyspy istnieje kolonia fok-mnicha, gatunku zagrożonego.