Małe muzeum Осипа Цадкина znajduje się w domu rzeźbiarza w pobliżu ogrodu Luksemburskiego, na ulicy d ' Acca. Mistrz pozostawił swoje prace w Paryżu, i wdowa Walentynki Parks, umierając, spełniła wolę męża.

Osip Zadkine, który stał się jednym z największych rzeźbiarzy XX wieku, pochodzący z Witebska, ukończył czteroletnia miejska szkoła wraz z Markiem marca chagalla. W młodości studiował w Londynie i Paryżu, gdzie blisko związał się z Аполлинером, Picasso, Modigliani, Бурделем, Матиссом. W Pierwszej wojny światowej zaciągnął się jako ochotnik na front, został otruty gazem. W latach ii wojny mieszkał i pracował w USA. W 1953 roku w Rotterdamie został zainstalowany go najbardziej, chyba, słynna rzeźba "Ranny miasto", перекликающаяся z "Герникой" Picassa, – padający na kolana krzykliwe osób z вырванным sercem. Ta praca została poświęcona tragicznym losie Rotterdamu, całkowicie zniszczonego i spalonego nazistowskich lotnictwem 14 maja 1940 roku. Francja uważa Цадкина jednym ze swoich największych krajowych artystów. W 1966 roku artysta został odznaczony orderem legii Honorowej. Został pochowany w Paryżu na cmentarzu Montparnasse.

Muzeum Осипа Цадкина został otwarty w 1982 roku, w domu, w którym mistrz mieszkał i pracował od 1928 r. do końca swoich dni. Architekt krajobrazu Gilles Clément udało się bardzo przekonująco umieścić w ogrodzie muzeum rzeźby przeznaczone do otwartych przestrzeni, w tym kopię "Rannego miasta". Tylko tu i teraz obecnie jest ponad 300 prac, w tym niezwykłej urody "Złoty ptak", a także rysunki rzeźbiarza, jego гуаши, zdjęcia i gobeliny. Eksponaty muzeum pozwalają prześledzić twórczą ewolucję kreatora, który, stopniowo odchodząc od kubizmu, stworzył swój własny, z niczym nie porównywalne styl. Trzy lub cztery razy w roku na ulicy d ' Acca odbywają się także wystawy sztuki współczesnej.

Ekspozycja jest niewielka, zajmuje zaledwie pięć pokoi (z wyjątkiem, oczywiście, ogród). W muzeum jest to ważna cecha: wszystkie eksponaty są dostępne dla osób niedowidzących i niewidomych. Rzeźby można dotknąć, w pobliżu każdej znajdują się specjalne płytki, objaśniające napisy na których wykonane w systemie Braille ' a. Taka była wola samego Осипа Цадкина.