Kościół Saint-Eugène-Saint-Cecile Zdjęcie: Kościół Saint-Eugène-Saint-Cecile

Kościół Saint-Eugène-Saint-Cecile, znajdująca się w pobliżu Paryża, ma cechę, отличающую ją od wielu paryskich kościołów, które zazwyczaj powstawały przez wieki. Budowa Saint-Eugène-Saint-Cecile trwało zaledwie 20 miesięcy: od czerwca 1854 roku do grudnia 1855 roku. Sekret szybkości – w materiałach, które zastosowali architekci Louis-Auguste Boileau i Andre-Louis Люссон.

Miłośnik neogotyku Louis-Auguste Boileau był, poza tym, wyznawcą architekta Eugene Emmanuel Виоле-le-Duke ' a, wielkiego zwolennika stosowania w renowacji zabytków, nowoczesnych materiałów. Pod wpływem nauczyciela Boileau myśli budynek, powtarzając kształt katedry z XIII wieku, ale z lekkim i wytrzymałym metalowym szkieletem. Pierwszy we Francji korzystanie z metalowego stelaża przy budowie kultowego budynku i pozwoliło znacznie skrócić czas budowy.

Kościół jest stosunkowo niewielka: 50 metrów długości, 25 – w szerokości. Jednak w środku to wygląda ogromnej: aluminiowe kolumny nawy grubości zaledwie do 30 centymetrów nie przeszkadzają obserwować obficie zalany światłem przestrzeń. Niezależnie od tego, gdzie stoi gość, on może widzieć cały zakres kościoły, wypełnione blaskiem wielkich kolorowych witraży i bardzo piękne żyrandole czasów Drugiego cesarstwa. W kaplicy Najświętszej Marii panny znajduje się cudowna figura matki Bożej z Dzieciątkiem pracy Aimee Napoleona Perry. Witraże pierwszego poziomu nawy są zgodne z czternastu стояниям drogi krzyżowej Zbawiciela. Krzesła, ławki, konfesjonału w kościele różnią się bogactwem gwintu.

Pierwotnie kościół został nazwany imieniem świętego Eugeniusza, towarzyszki i ucznia pierwszego biskupa Paryża świętego Dionizego. Święty Eugeniusz został zabity przez rzymian podczas антихристианской kampanii cesarza Максимиана (III wiek). W 1952 roku proboszcz Kanon Boni zwrócił się do Watykanu z prośbą o poświęcenie świątyni także świętej Cecylii, patronki muzyków: rzecz w tym, że kościół znajduje się niedaleko Konserwatorium muzyki i recytacji. W ten sposób, od drugiej połowy XX wieku kościół znajduje się pod podwójnym niebieskim patronatem.

Mogę uzupełnić opis