Muzeum rzeźby na świeżym powietrzu – to przez całą dobę otwarta ogólnodostępna wystawa prac rzeźbiarzy drugiej połowy XX wieku. Znajduje się ona w nadmorskim ogrodzie Tino Rossi, który jest piękny sam w sobie.

Nazwany ogród w pamięć o "drugim wielkim корсиканце", nie mniej znanym niż Napoleon, – piosenkarka i киноактере Tino Rossi. Ten сладкоголосый tenor i romantyczny idol podbił Francję przed Drugą wojną światową. W czasie okupacji zagrał w najlepszych swoich filmach, po Wyzwoleniu był dość łagodnie ukarany za коллаборационизм. W 1982 roku prezydent Mitterrand za zasługi dla kraju i jego kultury produkował Rossi w командоры legii Honorowej.

Ogród jest podzielony w końcu lat siedemdziesiątych XX wieku na miejscu starego portu Saint-Bernard, którego specjalizacją z końca XIX wieku była hurtownia виноторговля. Projekt ogrodu o długości około 600 metrów stworzył architekt Daniel Бадани. Jego wysiłki na byłej brudnej promenady powstało wspaniałe zielone przestrzeń, засаженное starymi platanami, плакучей wierzbą, czereśni, wiśni, magnolii, тисом, рябиной. Są tu wspaniałe miejsce do jazdy na rolkach. Nic dziwnego, że paryżanie chcą zorganizować w ogrodzie Tino Rossi rodzinne pikniki.

Charakterystyczną cechą ogrodu Tino Rossi, jego specjalnością stał się Muzeum rzeźby na świeżym powietrzu, utworzony tu w 1980 roku. Teraz w muzeum ponad pięćdziesiąt rzeźb, rozstawionych po całym ogrodzie, w malowniczym nieładzie. Tutaj można zobaczyć prace takich artystów ubiegłego wieku, jak Osip Zadkine, Aleksander Архипенко, Constantin Brancusi, Albert Feraud, Парвин Люри, Ruggero Pazzi. Ważną cechą muzeum – bezwzględna dostępność rzeźb: można do nich podchodzić dosłownie dosunięte.

Zaledwie kilka kroków od rzeźby do Sianie schodzi mały kamienny amfiteatr, w którym organizowane są bardzo popularne występy muzyczne. Każdego lata, od maja do września odbywają się tu konkursy taneczne – pary tańczą tango, salsę, folk. Muzyka brzmi z siedmiu pm do północy. Można sobie wyobrazić, jak wspaniale wygląda ogród, kiedy plusk Sekwany łączy się z rytmami salsy, a ciepłe światło wieczornych świateł spada na surrealistyczne dzieła znanych mistrzów.