Mieszkańcy Pardubice kościół Najświętszej Marii panny Cierpiąca pieszczotliwie nazywają Костеличеком. Ten mały, zgrabny świątynia znajduje się na skrzyżowaniu dwóch ulic: Строссовой i Дашицкой. Ma trudny los, dlatego wywołuje podziw i szacunek wszystkich parafian.

Kościół został założony w 1710 roku. Zleceniodawcą budowy wystąpił pardubice kupiec Jakub Antonin Штросе. Opracował projekt nowego kościoła i zajmował się jego budową miejscowy architekt Jakub Пешину. Kościół, konsekrowany w imię matki Bożej Cierpiąca, został zbudowany bardzo szybko – w ciągu pół roku. Świątynia znajdowała się na cmentarzu i służył jako miejsce spoczynku zmarłych krewnych, chociaż w nim regularnie odbywały się wszystkie usługi, i miejscowy lud przychodził tam jak w zwykły kościół.

Cmentarz wkrótce zniszczone, a oto ścianę, окружавшую cmentarzysko i датированную 1715 roku, w lewo. Do tej pory można zobaczyć obok kościoła Najświętszej Marii panny Zmagającym się zabytkowy kamienny mur.

Tak by ucieszyło Костеличек swoich parafian, gdyby nie dekret cesarza Józefa II, zgodnie z którym cały szereg świątyń i klasztorów, które nie zajmowali edukacyjnej działalności, czyli nie zawierały szkoły, powinien być zamknięty. Taki los czekała i miejscowy kościół matki Bożej Cierpiąca. Zamknęli ją w 1786 roku, przez kilka lat stał opuszczony, dopóki budynek nie zaczęli używać jako magazyn dla produktów przemysłu drzewnego fabryki.

Tylko w 2006 roku mieszczanie postanowili odbudować świątynię, do czego zaprosił całą ekipę architektów i projektantów. Teraz barokowy kościół ponownie otworzył swoje podwoje dla wiernych. Prawie wszystkie meble, które można zobaczyć w kościele zachowały się z dawnych wieków.