Jeśli prześledzić historyczny rozwój Осташкова, to warto zauważyć, że nie raz ограждался za pomocą wysokiej muru obronnego. Wyszło tak, że ta budowla kilka razy poddano strasznym pożarem, ale po jakimś czasie, ponownie отстраивалось. W końcu 1711 roku mieszkańcy tego małego miasteczka kategorycznie odmówił nowo budować fortecę, którą stale spodziewali się żadnych przeciwności.

W skład miejskiej twierdzy wchodziły trzy najbardziej ważne i znaczące dla miasta nie tylko obronne, ale i gospodarcze wykonujące funkcje wieży: Północna, Południowa i Wschodnia. Niektóre z wież służyli w roli urzędów celnych. Na gruzach tych właśnie budynków mieszkańcami miasta, zdecydowano się zbudować trzy duże поклонных filary w tym celu, aby wdzięczni potomkowie nigdy nie zapominali o tym, że w przeszłości były tu potężne i majestatyczne twierdzy.

Jednym z takich filarów nosił nazwę Вальский, przy czym był on w stanie przetrwać do tego czasu, w przeciwieństwie do dwóch pozostałych. Nowoczesne lokalizacja filary – Володарская ulica, że w pobliżu centralnego muzeum miejskiego.

Вальский filar stanowi monolityczny czworokąt, na końcu którego znajduje się wysoka wieża. Sam pomnik jest wykonany w tradycyjnym stylu barokowym i znajduje się na dawnym lokalizacji słynne na całe miasto Południowych handlowych bramy.

Najbardziej sławnym i ważną wieżą była jadąc Wschodnia brzegowa wieża znajduje się w pobliżu linii wody na ulicy Orłowskiego, dom 10 – tu znajdowała się główna miejski urząd Celny. W to miejsce przyjeżdżali żaglówki, a liczne kupcy aktywnie w obrocie wniesione z daleka towarami. Niedaleko stąd był wystawiony filar, oznaczony jako czworokąt, którego zakończenie zostało zrobione w formie iglicy. Ta budowla ma dwie role: pierwsza – jako pomnika, a druga – jako latarnia znajduje się na зимнике z Moskwy do Nowogrodu. Ze stolicy зимник ruszał do Осташкова w Wołżski systemie, w tym z Осташкова jego droga leży na Wschodnim wybrzeżu wyspy o nazwie Кличен na słynną Нилову Pustyni, po której przechodził przez Хачин rzeki Полоновка na wsi Полново, potem przez ilmień, Володай i Nowogród Wielki.

Na Вальском słupie, a mianowicie - na wieży Светлицкой wieży, lub inaczej wjazdowej bramie Ниловой Pustyni, na latarni morskiej w klasztorze wsi Полново nawet w najbardziej niesprzyjającą pogodę зажигался ogień. Blask od podanych sygnałów dość często pomagało w trudnych chwilach сбившимся z drogi странникам lub podróżnych, a także nerwowymi transportu.

Pod koniec 1930 roku, podczas szeroko zakrojonej układania rur ujęcia wody w nowo строящуюся wieżę słynny obelisk znajdował się na drodze, niż преграждал drogę i uniemożliwił prac budowlanych, więc po prostu go nieśli.

Trzeci monumentalny znak zbudowany na skrzyżowaniu alei Czajkina i ulice Урицкого i przedstawiony w postaci małej одноглавой kapliczki lub ośmiokąta z jednej drzwiami i trzema otworów okiennych. Styl modlitewne można określić jako klasyczny. Na powierzchniach ściennych znajdują się malownicze malarstwa, a także wiszą ikony. W zeszłym kaplica znajdowała się w pobliżu przystani dość dużego przedsiębiorstwa pod nazwą "Gwiazda" lub jak w przeszłości nazywano ją kolegiackiej Ниловская przystań; na dzień dzisiejszy obok przystani znajduje się duży przestronny garaż. Przez dość długi okres czasu w kaplicy na magazynie znajdowała się ikona św Barbary, która w wyznaniu prawosławnym znana jest jako patronka wodniaków, żeglarzy i wędkarzy. Obok ikoną zawsze paliła лампадка, w pobliżu której liczni rybacy modlili się, prosząc o ochronę świętej patronki. Kaplica została brutalnie zniszczona po procesie nacjonalizacji, rybołówstwa i transportu wodnego, z powodu tego, że ona przeszkadzała potoku ruchu.