Zespół Пажайслиса umieszczono w каунасском lesie, na malowniczym brzegu rzeki Niemen. Jest arcydziełem architektury dojrzałego baroku w Europie.

Пажайслисский kompleks został zbudowany jako klasztor камалдулов-pustelników, z siedzibą w 1667 roku, kanclerz Wielkiego księstwa Litewskiego Krzysztofa Zygmuntem Пацем. Architektów wystąpili D. B. Фредиани, P. Путини i K. Путини. Kościół został konsekrowany w 1712 roku i nazwany na cześć Nawiedzenia Najświętszej Maryi panny.

Пажайслисский zespół wyraźnie jest określone na zasadzie symetrii osiowej. Oś kompozycji przecina majestatyczne łukowe bramy do wjazdu, aleję, wydłużone parterowy budynek gościnnego dworu (форесториума) z ryzalitami i z centralnej dwukondygnacyjnego надвратной wypoczynkową, szeroki dziedziniec, po bokach którego znajdują się dwa budynki służbowego przeznaczenia, świątynia z dwoma korpusami klasztorów, z galeriami i zamkniętymi podwórkami, ogród z domkami mnichów (эремиториум) i трехъярусную wieżę.

Na początku XVIII wieku, podczas wojny Północnej, a w kolejnych latach (wojna ojczyźniana 1812 roku) kompleks Пажайслиса został prawie zniszczony. Po tym, jak narodowe powstanie na Litwie i w Polsce zakończyła się porażką w 1831 roku, klasztor камалдулов został zamknięty, a wszystkie jego budynki i nieruchomości zostały przekazane się tutaj старообрядческому klasztoru. W tym czasie w kościele zniszczono siedem ołtarzy z marmuru, zniszczone posągi, częściowo zastąpione lub wcale забелены freski, część budynków została remontowany.

Podstawą kompozycji Пажайслисского zespołu stoi kościół, którego szerokość 30 m i wysokość (bez krzyża) 49 metrów. To двухбашенная, hexagonal w planie budowa, zadaszony kolorowe шестиугольным kopułą z latarnią. Wnętrze świątyni charakteryzuje oryginalność, a wykończenie – wyłącznie wysokie artystycznych właściwości.

Strefa wejściowa, przestrzeń kościoła, prezbiterium, zablokowane głuchy kopułą, i chór skierowane na osi podłużnej, a cztery kapele, zakrystia i sala kapituły znajdują się symetrycznie po obu stronach. Uczucie podniesionej nastroju i radości tworzą podkreślona pion dekoracji wnętrz, marmurowe wykończenie ścian czarne i różowe kwiaty, liczne freski oraz ozdobne sztukaterie w technice stiuki i harmonijne połączenie wszystkich elementów architektonicznych. Na szczególną uwagę zasługują płaskorzeźby, utworzone przez rzeźbiarza I. Żyją, i ekspresyjne freski florenckiego malarza K. M. A. Паллони "Śmierć świętego Krzysztofa", "Pokłon trzech króli", "Sen Romualda", "Wniebowstąpienie najświętszej Maryi panny". Od freski i sztukaterie stiuki, wykonanych w gostiny dvor, także po 1831 roku, do tej pory niewiele się zachowało.

W 1921 opuszczony Пажайслисский klasztor został przekazany przez władze Litwy zgromadzenia sióstr imienia Świętego Kazimierza, przybyłym z Chicago.

Пажайслисский klasztor był znany nie tylko богомольным sposób życia kamedułów i swoją architekturą, ale i sposób Najświętszej Matki Bożej z Dzieciątkiem, należącym do pędzla nieznanego artysty. Obraz ten popularnie nazywano камальдолийским sposób Najświętszej Maryi panny. W okresie sowieckim obraz przeniesiono w Каунасскую bazylikę, a w 2000 roku został uroczyście wracali w Пажайслис.

Obecnie klasztor jest przywracany. Mieszka w nim kilka zakonnic zgromadzenia imienia Świętego Kazimierza. W tym samym czasie można zwiedzać z przewodnikiem. Co roku są tu organizowane Пажайслисский festiwal muzyczny.

Niezwykła harmonia i wyrazistość kompozycji zespołu Пажайслиса czynią go jednym z wierzchołków architektonicznej epoki dojrzałego baroku w Europie.