Okayama – zamek равнинно-górskiego typu w prefekturze Okayama. Zamek jest również znany pod dwoma nazwami: U-jo (Zamek Wrona), który otrzymał za czarny kolor ścian, i Кинъу-jo (Zamek Złotego Kruka) z pozłacanych ozdób, w szczególności złotych сятихоко – fikcyjnych mieszkańców morza w postaci ryby z głową smoka, na lądzie, które mogą zamienić się w tygrysa.

Uważa się, że te zwierzęta, które są symbolem wody, chronią ozdobione nimi budynki od pożarów. Ponadto, сятихоко świadczyły o wysokim statusie społecznym właściciela zamku. W Japonii przy budowie zamków kolor czarny był używany bardzo rzadko – na przykład przy budowie zamku Matsumoto, znanego także jako Карасу-jo.

Zamek został zbudowany w 1346-1369 latach przedstawicielami arystokratycznej rodziny Nava, później on przechodził z jednego klanu do drugiego i do drugiej połowy XIX wieku był prowadzony przez klanów Канамицу, Aizawa, Кобаякава, Ikeda. W końcu XVI wieku zamek był przebudowywany feudałów Aizawa, ale przegrali w 1600 roku bitwę pod Сэкигахара, a zamek stał się trofeum Хидэаки Кобаякава. Z 1869 roku zamek przeszedł na własność państwa.

W końcu Drugiej wojny światowej zamek Okayama został zniszczony podczas ataku z powietrza i został odbudowany w latach 60-tych. Oryginalne w kompleksie zamkowym pozostały tylko dwie wieże.

Strona główna wieża zamku został zbudowany w stylu Azuchi, ją otaczało wiele obronnych – tylko wieże fuu, z których просматривалась i простреливалась cały teren zamku, tu było 34. Na teren zamku można było wejść przez 21 bramę.

Obecnie w zamku mieści się muzeum самурайского dziedzictwa, w którym prezentowane są bronie i zbroje samurajów i inne eksponaty. Od 1987 roku zamek Okayama ma status narodowego zabytku. Obok zamku znajduje się jeden z trzech najpiękniejszych ogrodów Japonii – Кораку-en, wzór japońskiej sztuki ogrodniczej z трехсотлетней historią.