Wieś Duże Вяземы po raz pierwszy wspomina się w duchowej umiejętności Iwana Kality. W czasach Boris Godunov tutaj zbudowano drewniany pałac z licznymi równieŝ budynków, dużym ogrodem i stawem z kamiennej grobli. Zdewastowana dwór był w 1694г. przyznana ulga Piotra I jego przybranego i przyjaciela, księcia Borysowi Komarowowi Голицыну (1651-1714), który zajął się jej regeneracją, ale nie bardzo aktywnie. Podstawowa budowa w dworku zaczęło się podczas Nicolae Michałowicach Golicyno (1727-1786), w końcu XVIII wieku: trochę z dala od kościoła wzrosła nowy kompleks dworsko-dom, który w czasie wojny 1812 roku brał i Kutuzowa, i Napoleona. Wiąże się historia dworu i z A. S. Puszkina – jego babcia należała dwór Захарово, i cała rodzina jeździła do kościoła w Вяземах na nabożeństwa.

Miejscowa legenda o właściciel dworu – starej księżnej Голицыной, czerpiącej A. S. Puszkina "dama pikowa" w postaci starej kobiety-hrabiny – pozostaje legendą, tak jak dwór należał do księżnej i jej syna, którego ona zresztą często odwiedzałam.

W dworku była wyjątkowa biblioteka, zebrane Borysem Владимировичем Голицыным (1769-1813) i насчитывавшая około 30 tysięcy woluminów. W czasach sowieckich była rozmieszczona na państwowym bibliotek; heirlooms Голицыных również rozeszły się po muzeach. Budynek dworu najpierw zajmowała kolonia dla bezdomnych, potem sanatorium dla starych bolszewików. Przed Wielkiej wojny była tu парашютная szkoła, szkoła pancerna, a w czasie wojny – szpital. Tylko w roku 1987. zdecydowano się utworzyć w dworku muzeum, które teraz w niej znajduje.

Cerkiew przemienienia pańskiego w Dużych Вяземах została zbudowana w 1590-ch Wysoki четырехстолпный пятиглавый świątynia stoi na wysokim подклете i z trzech stron otoczony otwartymi galeriami z łukowymi otworami. Szereg małych łuków zdobi i każdy bęben, tak samo jak ściany, podzielony małymi łopatkami i wąskimi oknami na części. W ogóle "łukowe" wystrój – strona główna cecha biżuterii świątyni, nadając mu dążenie w górę i niesamowitą przy tak ogromnej wysokości szczupłość i статность. Kościół otoczony jest kamiennym ogrodzeniem z XIX wieku, w pobliżu której, od strony absydy są, pochowany brat A. S. Puszkina – Mikołaj. Арочная forma ogrodzenia idealnie współgra z wystrojem kościoła.