Zabytkowy dwór Белкино znajduje się na przedmieściach Обнинска. Dziś jest to ulubione miejsce wypoczynku обнинцев. Kiedyś to było posiadanie brata Boris Godunov – Nasiona. Z 15 wieku należał do rodu szlachty Белкиных. W 18 w. wieś Белкино przeszła do Воронцову Iwana Илларионовичу. Małżeństwo, przeszedł na emeryturę i latem, i jesienią mieszkał w Белкино. Woroncow, został opętany pasją do budowy i wzniósł tu murowany dom, świątynia i rozbił regularny park.

Potem Белкино przeszła do D. P. Бутурлину, jako posag za wnuczką i. I. Woroncowa. Бутурлин D. P. był dzierżawcą Ermitażu, posiadał dużą bibliotekę, która podczas moskiewskiego pożarze w 1812 r. spłonęła (część jego biblioteki, znajdująca się w Белкино, ocalała). Бутурлину lubił spędzać czas w Белкино, kochał ogrodnictwo i urządził tu szklarni z cytryny i померанцевыми drzew, rzadkich kwiatów.

W różnym czasie w Белкино przyjeżdżali rodzice A. S. Puszkina, hrabina Woroncowa-Дашкова. Gdy dwór posiadał Обнинские, bywali tu i. I. Levitan, W. D. Поленов, p. P. Konczałowski, W. A. Sierow, W. J. Брюсов, I. A. Grabar i inne.

W czasach sowieckich w pałacu белкинской dworu znajdowały się różne instytucje. Obecnie dwór znajduje się w ruinie. Od pałacu, w którym niegdyś bywały Levitan, Puszkin, Sierow pozostały właściwie tylko mury. Jego stropy i dach zniszczone. Dom wybudowany K. I. Formularz w 1770 r., zniszczone w ten sposób, że jego zmuszeni byli обнести płotem, ponieważ znajdować się obok niego niebezpieczne. Elewacje "zameczku" Formularz wykonał w stylu wczesnego klasycyzmu. Rust i różnorodne panele rozczłonkowane powierzchni ścian. Od strony parku i dworu oś symetrii budynku przekazały двухколонные portale wejść i balkony, centra dwóch pozostałych elewacji oznaczone ledwo wystającymi ryzalitami.

Park obecnie znajduje się w porządek, wyczyszczone, betonowa wypadków тропиночную sieć. Na terenie parku znajdują się liczne malownicze miejsca, które przyciągają do siebie miłośników fotografii.

W skład majątku wchodzą również: altana dla zakochanych, ozdobne mostki, Белкинские stawy, rzeźby, cerkiew Borysa i Gleba, pomnik Puszkina, pomnik księdza Theodora Tichomirową, zbiorowa mogiła żołnierzy poległych tu w czasie Ii wojny światowej.

Kamienny Борисоглебский świątynia znajduje się na terenie posiadłości, został zbudowany w 1773 r. Był częścią kompleksu dworskiego. W jego wyglądzie wyraźnie przypisać tradycji ekaterininskoy epoki. W projektowaniu architektonicznym świątyni wykorzystane elementy klasycyzmu i baroku. Wnętrze świątyni zdobi malarstwo w technice гризайль, która została wykonana I. D. Некрасовым pod kierunkiem W. I. Баженова. W końcu. 19 w. świeckie malarstwo w kościele zastąpiły malowane sceny z ewangelii, pod kopułą wykonywali wizerunki cherubinów. W 1815 r. został zbudowany zimowy kaplicę w imię ikony "Ugasić mój smutek".

W 1885 roku w Борисоглебском świątyni otworzyły się cerkiewno-parafialna szkoła pod opieką P. N. Обнинского. Budynek szkoły, która jest drewniany dom z dwóch domków, doszło do naszych czasów. Pierwszym piśmie w szkole był Teodor Tichomirow, który ustawiony jest pomnik na terenie dworku. W świątyni służył około 25 lat i został pochowany w kościele płotu. Na zmianę mu przyszedł Agnieszka V. Troicki, służył tu aż do 1927 r.

Do 1930 r. w Борисоглебской kościoła służył Jan Chrząszczy. 23 listopada 1930 r. został aresztowany i wysłany do Сиблаг na trzy lata. W 1937 r. został rozstrzelany. W 1930 r. kościół zamknięto i przekazano lokalnym колхозу, który pisał tutaj swój magazyn. Dopiero w 1988 r. kościół ponownie został przekazany do Kościoła. Dziś funkcjonują tu: plac niedzielna szkoła, kursy teologiczne.