W okolicy narewskich wodospadów znajduje się wyspa Кренгольм. Wcześniej Нарвский wodospad był jednym z największych w Europie. Hałas padającego wody można było usłyszeć z odległości kilku kilometrów. Niestety, obecnie, całe to piękno już nie jest dostępna dla mieszkańców i turystów. Wyspa stanowi kompleks przemysłowy, który ma duże znaczenie dla Narwy, choć złożony w ofierze wspaniałość przyrody.

W połowie 19 wieku, największy akcjonariusz Ludwig Knop kupiłem u Narwa kupca Судхова wyspa Кренгольм pod nową fabrykę. W kwietniu 1857 r. na wyspie został założony pierwszy przemysłowy. Budowa przebiegała bardzo szybko i już pod koniec przyszłego roku uruchomione zostały pierwsze 8 000 przędzarek. Do 1862 roku, kiedy cały oryginalny korpus został w pełni ukończony i uruchomiony, Кренгольмская manufaktura stała się najnowocześniejszym tekstylnych przedsiębiorstwo Rosji z tamtych lat. Прядильные maszyny poruszane za pomocą wody, która dostawała się do turbiny przez specjalnie zbudowane kanały.

W 1870 roku został zbudowany Nowy spinning fabryka". W kolejnych latach zostały zbudowane i uruchomione Йоальская i George fabryki. Do 1872 roku w zakładach pracowało już około 6 tys. człowiek. Pomieszczenia opisywane gazowymi lampami. Każde z nich zostało wyposażone w wentylację. Na szczególnie zakurzonych miejscach pracy została zainstalowana opcjonalna wentylacja. Ponadto, w celu usunięcia pyłu w powietrzu pomieszczeń wykorzystywano specjalne nawilżające przyrządy. Wszystkie fabryczne budynki zostały zbudowane z materiałów niepalnych. Oprócz tego fabryka została wyposażona w automatyczny system gaśniczy, która zadziałała przy wzroście temperatury do pewnego poziomu, przy tym wchodzić do pompy i woda распылялась nad źródłem pożaru. W ten sposób przedsiębiorstwo dla tych lat było bardzo dobrze wyposażone i z punktu widzenia produkcji, i z punktu widzenia warunków pracy i bezpieczeństwa najniższej manufaktury i pracujących w nim ludzi.

Przy manufakturze, oprócz budynków przemysłowych były i inne budynki. Tutaj zostały zbudowane pracy koszary, w których, w większości, żyli przyjezdni i ich rodziny. Tak jak w fabryce pracowało wiele osób nieletnich i analfabetów, przy manufakturze była własna dwuletnia szkoła a także przedszkole, gdzie pracownicy mogli zostawić swoje dzieci na cały dzień. Dla pracowników zakładu znajdowała się łaźnia i pralnia z ciepłą wodą, z których będą mogli korzystać za darmo.

Na terenie manufaktury pracowali rynki i sklepy, zbudowano młyn. W 1872 roku otwarto posterunek policji, przez kilka lat – telegraficzna punkt. Z 1893 roku na terenie fabryki otworzyły własna piekarnia. W tym czasie wszystkie rodzinne wydarzenia, takie jak ślub, narodziny dziecka, pogrzeb nie odbywały się bez udziału kościoła. Dlatego w latach 1881-1884 został zbudowany Anita luterański kościół, a w latach 1890-1896 – prawosławny Resurrection katedra. Na terenie zakładu została również i szpital, w treści której utrzymywała się przez dwa grosze z rubla z pensji pracowników.

Tak więc, Кренгольмская manufaktura stanowiło swego rodzaju miasto, które stale się rozwija i sfrustrowany. Кренгольмским architekta w rezultacie udało się stworzyć własny, oryginalny styl, związane z historycznymi tradycjami нарвской architektury.

Jednak nie wszystko było tak gładko. Pracownicy narzekali na upał, tak jak wentylacja nie zawsze sobie radziła. Plus do tego długi dzień pracy, który trwał od 5 rano do 8 wieczorem. Za opóźnienia i nawet za uszkodzenia maszyny robocze można dostać karę pieniężną. To przedsiębiorstwo, niezależnie od jego wielkości, okazało się również dzięki strajku 1872 roku, która trafiła na strony podręczników historii, jak Кренгольмская strajk. Latem 1872 roku w Эстляндской guberni wybuchła epidemia cholery. Choroba zabiła wielu, nie minęło przy tym i Кренгольм. Część pracowników, aby uniknąć infekcji, poprosili odstąpienia od umowy przed terminem. Wielu z pracowników fabryki buntują się, z powodu złych i niehigienicznych warunkach zakwaterowania. Pracownicy przedstawili szereg wymagań, z których część, w wyniku negocjacji, zostały spełnione.

W 1900 roku produkty firmy została uhonorowana Grand prix na światowej Paryskiej wystawie. Warto zauważyć, że w dzisiejszej Estonii nie ma odpowiednika takiego kompleksu, który niedawno obchodził swoje 150-lecie, i do tej pory jest największym pracodawcą w mieście. A instytucje, zbudowane Кренгольмом, działają po dziś dzień.