Memorial arch w Mohylewie został zbudowany w 1780 roku na przyjazd cesarzowej Katarzyny II. Przez tę bramę cesarzowa въезжала w miasto.

W 1780 roku w Mohylewie miało się odbyć spotkanie dwóch potężnych monarchów Europy: austriackiego cesarza Józefa II i rosyjskiej cesarzowej Katarzyny II. Tutaj венценосцы zgodzili się spotkać w celu rozwiązania ważnych politycznych zadań.

Mimo, że negocjacje były nieformalne, wieść o przyjeździe tak ważnych osób szybko rozeszła się po całym państwie. Właśnie to spotkanie decydowała o losie Rzeczypospolitej. Władze miasta Mohylewa jak ze wszystkich sił starali się zorganizować uroczyste spotkanie, które польстила by kapryśna i potężnej królowej. Uroczyste przyjęcie i specjalnie zbudowana łuk польстили próżność самодержицы i złagodził jej serce. Spotkanie dwóch starych cesarskich przyjaciół i sojuszników odbyła się i wszystkie niezbędne przygotowania do ważnych dla kraju wydarzeń zostały określone.

Rządzący zgodzili się, że pamięć o tym spotkaniu, każdy z nich zbuduje dla katedry: katedra świętego Józefa w Mohylewie i katedra świętej Katarzyny w Wiedniu. Katedra świętego Józefa postanowiono zbudować na placu, który został przemianowany Katolicki. Łuk triumfalny znajdowała się naprzeciwko wejścia do katedry. Niestety, katedra świętego Józefa nie zachował się – został wysadzony w powietrze przez bolszewików w 1938 roku.

Po zakończeniu Ii wojny światowej rząd radziecki postanowił odrestaurować łuk triumfalny w Mohylewie na swój sposób. Po renowacji na arka pojawiły się płaskorzeźby Stalina (po obalania kultu osobowości go zamknęli sierpem i młotem) i Lenina, herb ZSRR, a później, w 1960 roku został założony przejście pod łukiem, na ceglanej ścianie pojawiły się marmurowe pamiątkowe tabliczki z nazwiskami poległych czerwonoarmistów, освобождавших Mohylew od niemiecko-faszystowskiej okupacji.

W czasie swojego istnienia, łuk trzy razy zmieniała swoją nazwę: Łuk Chwały, łuk triumfalny i Memorial arch (w dzisiejszych czasach).