Aleksandrowska square w Mińsku został założony w 1836 roku i nazwany na cześć Aleksandra Newskiego. Teraz oficjalnie nazywa się po prostu "Central square". Square ma ludowa, powszechne w Mińsku tytuł - "Паниковка".

W końcu XIX wieku, tętniące życiem centrum handlowe miasto Mińsk zaczął gwałtownie się rozwijać. Niestety, zabudowa była chaotyczna. W Mińsku było wiele spontanicznie powstałych rynków – brudnych i niebezpiecznych. W 1836 roku do władzy w Mińsku przyszedł burmistrz Leopold Walentynowicz Депальц. Депальц natychmiast przystąpił do zagospodarowania miasta i robił to często na własne środki. Zwrócił on uwagę na obszar, zwany Nowym rynkiem lub Nowomiejskiej – brudne, zarośnięte chwastami i wyboista dołach kwadratowa pustkowie, używany przez chłopów w niedziele jak rolniczego i konny rynek. Na swoje pieniądze Leopold Депальц ustawił obszar byłego пустыря i obsadził ją drzew: lipy i klony, a chłopską jazdę targi przeniósł się za miasto. Na miejscu Nowego Rynku powstał bulwar, który jest używany przez kupców do bardziej szlachetnej handlu.

W 1867 roku zostały wytyczone alejki i bulwar zaczął nabywać cech parku. W 1869 roku u wejścia do square została poświęcona kaplica Aleksandra Newskiego, która została wzniesiona na cześć wyzwolenia cesarza Aleksandra od niebezpieczeństwa po zamachu na jego życie terrorysty D. W. Каракозова. W kaplicy znajdował się obraz Aleksandra Newskiego. Niestety, kaplica przetrwała do 1929 roku. Za czasów władzy radzieckiej była remontowany w kiosku, a następnie całkowicie zburzone.

Najbardziej rozpoznawalnym symbolem Aleksandra parku jest fontanna "Chłopiec, który gra z łabędziem". Jego pierwotna nazwa - "Amor i Łabędź". Autor – T. E. Калид, słynny rzeźbiarz, twórca rzeźby z metalu. Podobne fontanny były odlewane i montowane w wielu dużych miastach Europy. Fontanna został otwarty w 1874 roku, z okazji doniosłego wydarzenia – wybudowania miejskiej sieci wodociągowej z czystej studni wodą. Początkowo fontanna otaczały brązowe żaby, z ust których bito strumienie wody, a w basenie pływały rybki i żółwie.

W końcu XIX wieku Aleksandrowska square stał się modnym miejscem do spacerów zamożnych mieszczan. W pobliżu został otwarty pawilon sztucznych wód mineralnych. Wodolecznictwo było modne wśród wykształconych szacunku do publiczności.

W 1890 roku według projektu architektów K. Введенского i K. Kozłowskiego, w południowym krańcu parku został zbudowany Miński miejski teatr. Po otwarciu obecni byli członkowie rodziny cesarskiej. Teraz teatr nosi nazwę Narodowego teatru imienia Janki Kupały.

W Aleksandrowskoje skwerze stoi najbardziej nietypowe w świecie budynek publicznej toalety. Miejska legenda głosi, że architekt stworzył dokładną kopię w domu człowieka, na którego żywi urazy. Toaleta jest zbudowany w stylu empire i stanowi prawdziwe arcydzieło architektury.

W послереволюционные latach Aleksandrowska square przeżył wiele dramatycznych wydarzeń, będąc areną rewolucyjnej walki. W czasie Ii wojny światowej square ucierpiał z rąk najeźdźców. Faszyści używali piękny square do publicznych egzekucji. O tych ciężkich czasach świadczy pomnik Аникейчика i Levina, wzniesiony na miejscu egzekucji członków komunistycznego podziemia w 1979 roku. W czasach władzy radzieckiej w Александровскому скверу odbywały się świąteczne pokazy.

Nowoczesny wygląd Aleksandrowska square nabył po poważnej przebudowie, przeprowadzonej w 2006 roku. Teraz jest to ulubione miejsce wypoczynku dla mińszczan i atrakcje, z przyjemnością посещаемая turystów.