Cerkiew zwiastowania jest zabytkowa kamienica, znajdująca się w mieście Cola. W dawnych czasach kościół wchodziła w skład jednolitego kompleksu-tee wraz z Воскресенским katedry, выстроенным z drewna, a także dzwonnicą. Główny świątyni tron został konsekrowany w imię Zwiastowania Najświętszej maryi Panny, bo Zwiastowanie jest jednym z najważniejszych wydarzeń ewangelicznych, a mianowicie głoszenie archanioła Gabriela do Marii o zbliżającym się porodzie u niej Jezusa Chrystusa.

Historia świątyni Zwiastowania rozpoczyna się od poświęcenia jeszcze drewnianego kościoła w 1533 roku. W tych czasach kościół służyła w większym stopniu do lapończycy, które stały kontakt w chrześcijaństwo podczas panowania wielkiego księcia Wasyla Iwanowicza. Jakiś czas później, wraz z Воскресенским katedry i dzwonnicy, cerkiew zwiastowania stała się wynosić północny tee w Кольском ostrogu.

Budowa kościoła rozpoczęła się po prośby колянина Gierasimowa Andrzeja przed wielkim cesarzem Pawłem Pierwszym, po wyrażeniu zgody przez którego, w lecie 7 lipca 1800 roku odbyła się pierwsza murowana zakładka kościoła Zwiastowania. Najpierw był kopany specjalny wykop, po czym położył fundament, a następnie stała się odbywać murowane cokołu. Wiosną 1804 roku została zakończona budowa murowanej cerkwi, po czym pozostawało tylko do wykończenia budynku i zakończyć mur dzwonnicy.

Ostatnie prace wykończeniowe zostały zakończone w Попове D. I. – bogatym крестьянине, przy którym wzniesiono drewniana kopuła na miejscu zniszczonego w trakcie budowy kamiennego. 7 sierpnia 1807 r. budowa kościoła została w pełni zakończona, po czym odbyła się uroczysta ceremonia przekazania kościoła w posiadanie duchowego resortu.

Budynek kościelny Благовещенской kościoła składa się z sześciennych двусветного głównej objętości świątyni, wyposażonego w пятигранным ołtarzem, a także wielkim refektarzu łazienkę, która ze strony zachodu łączy się z namiotu w kształcie dzwonnicą, wybudowaną typu "восьмерик na четверике". Rola zimowej kościoła pełniła refektarz, zawierająca dwa придела: od strony północnej – Miłosiernego Zbawiciela, przeznaczonego dla Chrystusa świąt, i ze strony zachodu – św Aleksego – człowieka z bogiem. Jakiś czas później, kaplicę Miłosiernego Zbawiciela był переосвящен w imię świętego Mikołaja Cudotwórcy. O fakcie istnienia приделов na dzień dzisiejszy mówią łuki boczne, znajdujące się w ścianie pomiędzy głównym pomieszczeniem kościele i klasztorze.

Jednym z niezwykłych i niezapomnianych cech kościoła stał się ogromnych rozmiarów wieloaspektowy kopuła bulwiasty kształt, który został skazany bez bębna na głównej czworokąt.

W kościele Zwiastowania znajduje się unikalny, wykonany z drewna путный krzyż z 1635 roku, który stał się niesamowitym zabytkiem o znaczeniu federalnym. Według legendy, instalacja krzyża została przeprowadzona przy кольском wojewody Волынцеве R. I. na cześć słynnego księdza Barlaam Керетского, w podzięce za uzdrowienie z ciężkiej choroby. Warto zauważyć, że Barlaam do tej pory nie канонизировали, choć lokalne поморы już od dawna zalicza się go do grona świętych.

Początkowo krzyż został postawiony na niewielkiej zatoki, w pobliżu statku przystani i czczony przez kupców i rybaków przed rozpoczęciem swojego промыслового sprawy – modlili się w pobliżu niego, tym samym dziękując za życie ratującego i udany połów. Na początku 19 wieku, krzyż przeniesiono do dawnej kaplicy Miłosiernego Zbawiciela, a po troili nad nim baldachim. W 20 wieku krzyż znajdował się przy drodze, po czym w 1960 roku, po prostu go rozebrano, a następnie znaleźć i ustawić w kościelnym budynku świątyni Zwiastowania. Postanowieniem Rady Ministrów ZSRR z dnia 4 grudnia 1974 r. krzyż został uznany za autentyczny architektonicznych zabytków, posiadających federalny wartość.

W 1937 roku władza radziecka zamykała wiele świątyń, co dotknęło i Благовещенской kościoła. Przez 1954-1958 roku kościół został ponownie otwarty i stopniowo przywrócić. Od 1962 roku kościół został umieszczony pod magazyn, ale do 1980 roku znów został przywrócony. W 1992 roku zwrócona Cerkwi Prawosławnej.