O źródle Antonina było wiadomo od bardzo dawna. Ten strumyk, bił się w lesie, mieszkańcy okresowo dzwonili do niego tak mówili o nim gościom kurortu. Wstęp do odległego źródła, ukryty w lesie, nie było bardzo wygodne: nie zawsze pozwalała na to pogoda, tak i bezpieczne ścieżki, prowadzącej do niego, nie było. Wtedy władze miejskie wydały rozkaz doprowadzić źródło bliżej miasta. Do rozwiązania tego zadania pozyskano najlepsze lokalne inżynierii umysły tego czasu. Do lokalizacji źródła został wybrany przedmieście Mariańskie Łaźnie, który nosi nazwę Ушовице. Były używane rury i pompy, które pozwoliły skierować źródło w wybrane miejsce. Nad źródłem najpierw postawili drewniany pawilon, który z czasem wszedł w ruinę i groził załamywać się prosto na głowy wczasowiczów. Początkowo planowali w ogóle zamknąć dostęp do źródła, a następnie postanowili zburzyć drewnianą altanę i zbudować na jej miejscu nową. Tak, w 1986 roku, Mariańskie Łaźnie otrzymał nowy elegancki pawilon wykonany z прочнейшего metalu. Przy jego projektowaniu zostały również wykorzystane drewniane elementy, od których jednak nie zależy niezawodność całej konstrukcji. Projekt pawilonu zaprojektowany przez architekta M. Бриксом.

Źródło Antonina otrzymał swoją nazwę od kościoła, który jest zbudowany w pobliżu pawilonu. Przy czym w pierwszym Ушовице pojawił się świątynią ducha Antonina z padwy, a potem został zbudowany pawilon.

Woda termalna ze źródła Antonina zawiera duże ilości dwutlenku węgla. Jest to jeden z najbardziej popularnych źródeł wody w mieście.