Магурский park narodowy położony jest w południowo-wschodniej części Polski, niedaleko Słowacji, na granicy Małopolskiego i Podkarpackiego województw. Park zajmuje większą część dorzecza rzeki Вислоки, rozciąga się do góry Вяткова na wysokości 847 metrów nad poziomem morza, zapiera dech w magury, Wielka Góra. Powierzchnia całkowita parku narodowego na dzień dzisiejszy wynosi 194, 39 tys. km. Swoją nazwę park otrzymał od tablicy Magura, który jest drugim co do wysokości szczytem na terenie rezerwatu.

Ponad 90% powierzchni parku stanowią lasy, wśród których przeważają sosny. Istnieje również łąki, pastwiska i bagna. Park jest domem dla prawie 800 gatunków roślin i około 200 gatunków zwierząt. Wśród 59 gatunków roślin, 12 wpisane do polskiej Czerwonej księgi. Tutaj można zobaczyć berberys, paproć, francuskiej róży, czosnek, orchidea, irys syberyjski, златоглавые lilie, przebiśniegi i inne. W parku żyje ponad 57 gatunków ssaków: niedźwiedzie, łosie, wilki, dzikie koty, rysie, bobry, jelenie, nietoperze, prawdopodobne rezultaty, wydry, szop psy.

Średnia roczna temperatura w tym rejonie wynosi około +6°C. Ilość opadów waha się w granicach 800-900 mm(największa ilość opadów w lipcu).

Dla miłośników aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu w parku wytyczono szlaki turystyczne.