Na początku XVIII wieku, Lublin ponownie stała się zostać użyte raz po miastach Moskwa i Sankt-Petersburg jako trzecie miasto, w którym został zbudowany kościół dla katolików. Pisemnych zaświadczeń o roku powstania świątyni nie ma, wiadomo tylko, że mnisi-kapucyni w 1716 roku zakupiono w Astrachaniu dom w celu rozbudowy szkoły Łacińskiej i w tym samym budynku urządzono kaplicę. W wyniku pożaru 1718 roku dom spłonął, a na jego miejscu przez dwa lata wzniesiono nowy murowany i umieścili tam kaplicę, ameryki łacińskiej szkoły i kościoła biblioteki. Ta grecko-łacińska szkoła znana jest z pobytem w nim przyszłego wybitnego rosyjskiego uczonego i poety W. K. Тредиаковского, a także wizytą cara Piotra I podczas wizyty w Astrachaniu.

W 1762 roku rozpoczęła się budowa nowego kościoła p. w. Wniebowzięcia Nmp. Przez siedem lat zakończyły się główne prace budowlane, a prace wykończeniowe trwały prawie do końca 1779 roku. Kościół został konsekrowany za zgodą papieża Piusa II w 1778 roku.

W 1919 roku świątynia znacjonalizowano i zamknięte. W latach władzy radzieckiej wnętrze jest nieużyteczny, rannych i konstrukcje budowlane. Świątynię zwrócono katolikom dopiero w latach 90-tych ubiegłego wieku. Od 2008 roku w kościele Wniebowzięcia Nmp prowadzone są aktywne regeneracyjne i prace konserwatorskie.

Świątynia jest wyjątkowa architektonicznym budynkiem sakralnym przeznaczeniu, w jego architektonicznym w postaci organicznie łączy w sobie tradycyjne rosyjsko-kościelne cechy z baroku a klasycyzmem. Wiele unikalnych rzeźbione w drewnie rzeźby pracy włoskich mistrzów nie dotarły do naszych czasów, ale na szczęście zachował się wspaniały zabytkowy organ, który został naprawiony w ramach przygotowań do obchodów 450-lecia Astrachań. Oficjalnie świątynia należy do Астраханскому деканату Diecezji św. Klemensa z centrum w Saratowie.

Kościół działająca, poza tym regularnie odbywają się koncerty organowe.