Muzeum Crystal palace – mały, niewielki, położony jest daleko od centrum. Ale tutaj przechowywane są dowody geniuszu twórczego wiktoriańskiej Anglii, воздвигшей jeden z cudów XIX wieku.

Historia Crystal palace losach świata. Na wystawie Światowej w 1851 roku wielka Brytania zdecydowała się zbudować coś niebywałego pawilon wystawowy, świadectwo przywództwa technologicznego kraju. Była wiosna 1850 roku, przed otwarciem wystawy pozostał rok. Na konkurs złożono 245 projektów, ale żaden z nich nie nadawał.

Prawdziwa oferta otrzymała od Josepha Paxtona – chłopskiego syna, który pracował z piętnastu lat ogrodnikiem. W trosce o ogrodach księcia Devonshire, Paxton zwrócił uwagę na trwałość liści ogromnej lilie wodne Wiktoria – tego, jak pisał, "naturalnego inżynierii wyczyn". Struktura liścia lilii wodnej nakłaniał go na myśl o zastosowaniu modułowej konstrukcji do budowy ogromnych szklarni. 11 czerwca 1851 roku Paxton za przyjazny obiadem zarysowane pojęcie Crystal palace (w rzeczywistości ogromne szklarnie) na arkuszu różowej bibuły. Właśnie z tego projektu i został zbudowany pałac. Teraz szkic jest przechowywany w muzeum Wiktorii i Alberta.

Budynek o długości 563 m i szerokości 139 metrów wzniesiono w zaledwie pięć miesięcy. Pod dużym szklanym dachem wsadzili prawdziwe wiązy. W pałacu swobodnie mieszczą się 14 tysięcy eksponatów z całego świata. Ogromna przestrzeń обжили sassy wróble, i kiedy królowa Wiktoria zapytała premiera w Wellington, co z nimi zrobić, ten poradził mieć jastrzębie-jeep safari w góry atlas. Ogrodnik Paxton w uznaniu zasług otrzymał tytuł szlachecki.

Po wystawie w pałacu przeniesiono z Hyde parku na Сайденхэмские wzgórza – tam, gdzie obecnie znajduje się muzeum. Słynny Brunel stworzył tu nowy system wspaniałych fontann. Tu odbywały się wystawy, festiwale. Ale w nocy na 30 listopada 1936 roku budynek otoczona przez płomienie. Gasić go съехалась połowa wozów strażackich Londynu, jednak wszystko było na próżno. Dyrektor pałacu Henry Buckland, прогуливавший w nocy w pobliżu psa, płakał, patrząc jak cierpi na tym interes życia. Razem z nim pożar obserwowali 100 tysięcy londyńczyków. Wśród nich był Winston Churchill, który powiedział: "To koniec epoki".

Od wielkiego pałacu pozostała tylko wieża ciśnień. W 1941 roku brytyjczycy wysadzili ją: była dobrym punktem odniesienia dla hitlerowskich bombowców. Na miejscu największego struktury wieku leżały teraz ruiny.

W 1990 roku amerykański naftowy Barry Mckay rzucił karierę i zajął się organizacją muzeum, poświęconego Хрустальному pałacu. W sukcesu sprawy mało kto wierzył. Jednak muzeum istnieje już od ponad dwudziestu lat. W nim zdjęcia, rysunki, modele pałacu.

W otaczającym muzeum parku znajduje się ogromny taras, niegdyś составлявшая część pałacu. Rozciąga się z niej wspaniały widok na połacie Kent. Na tarasie stoją dwa облезших sfinksa, kopie луврских, a na miejsce, gdzie znajdował się pałac, patrzy pomnik Józefowi Пакстону. Wokół jeziora wieży ogromne figury dinozaurów, założonych jeszcze w 1854 roku. Cały ten park Crystal palace – jak leżący obok współczesnym Londynem szkielet dinozaura, niegdyś поражавшего świat majestatem i mocą.