Dom Johna Keatsa, angielskiego poety romantycznego XIX wieku, wygląda nieoczekiwanie dla Londynu – biały dwupiętrowy особнячок, ładny i elegancki. Wygląda tak świątecznie, że trudno w to uwierzyć – tu młody poeta zrozumiał, że umiera na gruźlicę, stąd wyjechał do ciepłej Italii, gdzie zmarł pięć miesięcy. Jednak tutaj zakochał się w okoliczną dziewczynę Fanny Brawne i napisał wiele ze swoich najbardziej znanych wierszy – może być, więc miejsce pozostawia jasny wrażenie.

W rzeczywistości dom nie należał do Китсу. Część podwójnej budynku, называвшегося "Wentworth-Place", posiadał przyjaciel poety Charles Brown, który zaprosił Johna do siebie. U Keatsa nigdy nie miała swojego domu, żony, dzieci – zmarł двадцатипятилетним, mając tylko jedno: napisz wiersze, którzy złożyli go wielkim. Prawie wszystkie z nich zostały stworzone w tym małym domku (część, gdzie mieszkali Brown i Keats, była mała) z grudnia 1818 do września 1820 roku.

Słynny "Odę соловью" Keats, według wspomnień Browna, skomponował pewnego dnia, siedząc w ogrodzie pod rodzynkami. Wiersz jest przepojone przeczuciem bliskiej śmierci: "Ty będziesz śpiewać, a ja pod warstwą darni/ Słuchać już nie będę niczego" (przekład Eugeniusza Witwicky). Keats studiował na lekarza, a także pochował matkę i brata, zmarłego na gruźlicę, i według własnych objawy doskonale wiedział, jaka bolesna śmierć go czeka. I tak też się stało – ale już w Rzymie.

Znacznie później, w 1838 roku, "Wentworth-Place" został przebudowany nową właścicielką. Z oryginalnych mebli prawie nic się nie zachowało. Teraz dom jest odnowiony i jest podobny do dawnego siebie (do tego analizując ślady farby na ścianach i resztki tapet). Sypialnia Keatsa łóżko pod baldachimem, pokój dzienny, gdzie poeta leżał, będąc już ciężko chorym, i patrzył na życie za francuskim oknem. Specjalna prezentacja poświęcona Fanny Brawne – tam wystawione pierścionek zaręczynowy, prezent jej Keats w znak zaręczyny (Fanny nosiła go bez zdejmowania przez całe życie), niektóre rzeczy osobiste, rękopis kopia poświęconej jej wiersze "Jasna gwiazda". Eksponowane są także listy Keatsa, medalion z kosmykiem włosów poety i jego maska pośmiertna.

Johna Keatsa w Rosji praktycznie nie znają, a dla każdego anglika to jak ojczysty. Dlatego dla wielu z nich wizyta w tym domku – pielgrzymka. W pięknym ogrodzie, odrestaurowanym w stylu Regencji, ludzie urządzają pikniki. Zakochani pod młodym drzewem czytają "Odę соловью". Śliwka, oczywiście, jest już inna, ale w ogrodzie rośnie morwy, osadzona, jak uważają, jeszcze w XVII wieku, – oto i ona to widziała Keatsa.