Klasztor San Francisco (San. Franciszka z Asyżu), położony na południe od parku La Муралла, w jednym kwartale na północny-wschód od placu Plaza Mayor w Limie. Kościół i klasztor Świętego Franciszka są częścią zabytkowego centrum Limy, który został wpisany na listę Światowego dziedzictwa UNESCO w 1991 roku.

Kościół i klasztor zostały uświęcone w 1673 roku. Choć budynek klasztoru i kościoła przetrwały kilka silnych trzęsień ziemi w 1687 i 1746 roku, w wyniku trzęsienia ziemi w 1970 roku budynki poniósł znaczne szkody.

Budynek kościoła Świętego Franciszka jest przykładem hiszpańskiego baroku w architekturze Peru. Sklepienia głównego i dwóch bocznych naw uosabiają połączenie maurów i hiszpańskich wzorów i są wykonane w stylu mudéjar. Ołtarz główny całkowicie wycięty z drewna. Korytarze klasztoru inkrustowane севильской szkliwione płytki.

Zespół klasztorny składa się z kościoła, klasztoru i dwóch kościołów - La Соледат i El-Милагро. Biblioteka klasztoru jest znany na całym świecie magazyn starożytnych rękopisów. Ona przechowuje około 25 000 unikalnych tekstów, niektóre z nich - доиспанского okresu. Najbardziej znane książki - "Hiszpański słowniku", opublikowany Hiszpańskiej królewskiej akademii, i "pismo Święte", twarzą w Antwerpii z 1571 - 1572 roku. Schody biblioteki ma imponującą formę i jest wykonany w stylu mauretańskim z никарагуанского cedru.

Wśród znanych artefaktów świątyni - 13 obrazów, w tym słynny obraz "Ostatnia Wieczerza" pędzla Diego de la Puente. Do klasztoru należy również kilka obrazów przypisywanych artystów szkoły Petera Paula Rubensa.

W 1943 roku w katakumbach klasztoru odkryto grobowiec, który zawiera tysiące ludzkich czaszek i kości. Uważa się, że tam został pochowany 25 000 ludzkich ciał. Grobowiec zbudowany z cegły i betonu, wytrzymał wszystkie trzęsienia ziemi na wybrzeżu peru. Używali go do 1808 roku do pochówku mieszkańców Limy.