Muzeum крапинских neandertalczyków od momentu swojego otwarcia w 2010 roku powoduje wiele uwagi ze strony turystów i mieszkańców miasta. Dzieje się to nie tylko w życie konkretnej tematyce muzeum, ale także ze względu na niezwykłe sposoby prezentacji eksponatów.

Mieszkanie neandertalczyków stwierdzono w 1899 roku w pobliżu wzgórza Хушнаково w trakcie geologicznych i paleontologicznych badań. W piaszczystych warstwach na głębokości 8 metrów znaleziono skamieniałe kości ludzkie, należały do osobnikom różnej płci i wieku (od dwóch do czterdziestu lat). Odkryto również narzędzia z kamienia, odnoszące się do палеолиту.

Autorzy projektu muzeum - paleontolog James radovic są i architekt Zeljko Ковачич - próbowali zbliżyć gości muzeum do epoki kamienia łupanego i ludziom, обитавшим tutaj na długo przed pojawieniem się współczesnych miast. Muzeum jest swego rodzaju wehikułem czasu, który otwiera wiele szczegółów na temat istnienia człowieka na ziemi, szczególny nacisk kładzie na czas neandertalczyków.

Budynek muzeum znajduje się w pobliżu światowej sławy zabytki – mieszkania jaskiniowców. Architektoniczna idea budowy jest dość oryginalna: budynek też przypomina jaskinię, wgłębieniem na wzgórzu, a szklana fasada, w którym odbija się rosnące naprzeciwko lasu wzmacnia poczucie nierealności tego, co się dzieje.

We wnętrzach muzeum stosowany również dużo luster, przechodząc przez które zwiedzający dostają się do odległej w czasie rzeczywistość. Wzmacniają to wrażenie pokryte betonem i "sztuczny kamień" ściany muzeum. Na jednej ze szklanych ścian przewidywane film o codziennym życiu neandertalczyków, a znajdujące się za przezroczystym ekranem ludzie nieświadomie stają się dla widzów częścią tego, co dzieje się w filmie akcji.

Niektóre sale muzeum funkcjonują jak labirynty, уводящие odwiedzających coraz dalej i dalej od współczesnego świata. W miarę zanurzania się zmieniają kolory, dźwięki, rytm i atmosferę, nawet formy sal. Wszystko to symbolizuje rozwój rodzaju ludzkiego.

Wyjątkowe bogactwo wyniki odkryć naukowych dokonywanych na tym terenie w XIX-XX w., rozbudowany przedstawienie współczesnej nauki o epoce kamienia i historii ludzkości, a w okolicy wzgórza Хушнакова, zgodnie z decyzją Narodowego instytutu ochrony przyrody, zostały uznane za wartościowe i historycznym obiektem przyrodniczym i wzięte pod ochronę państwa.