Na północno-zachodnim wybrzeżu wyspy Rodos znajdują się ruiny opuszczonego antycznego miasta Камейрос. Starożytna osada została założona дорийцами jeszcze w dawnych czasach. Później teren zamieszkiwali kultura minojska. Камейрос był jednym z najpotężniejszych miast wyspy i wraz z Линдосом i Ялисосом w 5 wieku p. n. e., połączyły siły, aby stworzyć potężne państwo Rodos.

Starożytne miasto Камейрос został zbudowany na trzech poziomach. Na wzgórzu znajdował się starożytny Akropol ze świątynią Ateny Камейрской, pochodzący z 8 wieku p. n. e., W 6 wieku p. n. e. wybudowano specjalny zbiornik na wodę o pojemności 600 metrów sześciennych), który wypełniony za pośrednictwem systemu wodnego. Później nad zalewem była skończona kryta kolumnada, składająca się z dwóch rzędów słupów i dodatkowych pomieszczeń. Najważniejsze osada znajduje się na środkowym tarasie i stanowiło siatkę równoległych ulic i dzielnic. Na dolnym tarasie został znaleziony dorycki świątyni, prawdopodobnie, poświęcony Apollo, rynek (Agora) i wiele innych.

Najwyższej gospodarczy rozkwit miasta nastąpił w 6 wieku pne, Dlaczego z czasem miasto zaczęło podupadać, dokładnie nie wiadomo. W 408 r. p. n. e. powstało miasto Rodos, który dość szybko stał się największym centrum handlowym wyspy. Duża część ludności Камейроса stopniowo przeniosła się do Rodos. Dwa silne trzęsienia ziemi w 226 i 142 roku p. n. e., prawie całkowicie zniszczyli wszystko, a mieszkańcy opuścili ostatecznie te miejsca.

Po raz pierwszy wykopaliska archeologiczne prowadzone były Alfred Билиотти i Auguste Зальцманом w 1852-1864 roku, wtedy odkryto starożytny Akropol. W 1928 roku, kiedy Rodos wciąż znajdował się pod włoską jarzmem, Włoska archeologiczna szkoła wznowiła pracę i nadal na dużą skalę систематичные wykopaliska, aż do końca ii wojny Światowej.