Kitano-tych, lub Kitano Идзинкан, - powiat w Kobe, w którym znajduje się ponad trzydzieści rezydencje dyplomatów zagranicznych i bogatych kupców, zbudowane w okresie Meiji (1868 – 1912 roku) i Taisho (1912 – 1926). Około dwudziestu tych domów są otwarte dla turystów.

Budowa rezydencji rozpoczął się po 1868 roku, kiedy port w Kobe był otwarty dla zagranicznych statków handlowych, a następnie stał się jednym z największych międzynarodowych portów Japonii.

Nazwa dzielnicy tłumaczy się jako "North pole". Rzecz w tym, że Kobe rozciąga się wzdłuż brzegu morza na 30 kilometrów, a ludzie mieszkają przy samej krawędzi wody. Dla przybyłych w drugiej połowie XIX wieku pozostało tylko miejsce w północnej części tej "taśmy" u podnóża gór Rocco, z czasem cudzoziemcy zaczęli osiedlać się i na zboczach wzgórz, z których rozpościerał się piękny widok na zatokę. Każdy z cudzoziemców budował sobie dom zgodnie z architektonicznych tradycji swojego kraju, więc w Kitano-te można zobaczyć w domu w języku angielskim, francuskim, chińskim stylu. Są też i dom w stylu rosyjskim, zbudowany przez kupców Парашутиными. Oprócz budynków mieszkalnych, rezydencji, w dzielnicy pod koniec XIX wieku zostały zbudowane budynki religijnej różnych wyznań – chrześcijańskie kościoły, synagogi, meczety, świątynie w domu i hinduskie świątynie.

Wśród deweloperów Kitano-tych był popularny także styl wiktoriański – zbudowane z kamienia i drewna w domu japończycy uważali wzorem unii chic. Od końca lat 80-tych XIX wieku do około 1910 roku w Kobe zbudowano ponad sto domów, europejski wygląd drastycznie różnił się od tradycyjnych japońskich domów. Do tej pory zachowały się tylko 30 budynków, niektóre nadal są samą siedzibą.

Historyczny region Kitano-te stosunkowo bezpiecznie przetrwał trzęsienie ziemi Хансин 1995 roku i jest obecnie muzeum pod gołym niebem.