Z trzech chińskich dzielnic w Japonii w Yokohama znajduje się największy w Nagasaki – najstarszy, a w Kobe – najjaśniejszy. Z полуторамиллионного ludności tego miasta zagraniczne imigranci stanowią około 70 tysięcy osób, w większości przybyli do Japonii z Chin i Korei.

Pierwszy zagraniczny statek przybył do portu w Kobe w 1868 roku, po długiej samoizolacji Japonii, która trwała dwa i pół stulecia. Zagraniczni misjonarze, kupcy i imigranci wnieśli w życie Kobe część kultury swoich krajów. Chinatown Nanjing-mati zaczął gwałtownie się rozwijać tuż po otwarciu portu dla handlu międzynarodowego i dziś jest popularnym miejscem wśród turystów, a mieszkańcy Kobe wolą spędzić tu swoje przerwy obiadowe. W dzielnicy znajduje się około setki chińskich restauracji i lokali gastronomicznych, oferujących tradycyjne dania kuchni chińskiej, a także sklepów i sklepików z pamiątkami. Centrum dzielnicy jest plac Nanjing-park, na którą można wejść przez bramę, zainstalowane z trzech stron, a z czwartej, północnej, wejście na plac strzeże para kamiennych lwów. Na placu są postacie dwunastu zwierząt-znaków chińskiego kalendarza i pawilon z kamiennej rzeźby.

W XIX wieku kwartał stał się centrum dla wszystkich chińskich imigrantów, których nazywano "ludźmi z Нанкина", jak i pojawiła się nazwa dzielnicy chinatown w Kobe. W latach 20-tych XX wieku wielu chińczyków opuścili Kobe w odpowiedzi na działania Japonii w celu rozszerzenia swoich terytoriów i Drugą chińsko-japońskiej wojny. Wynik chińczyków kontynuowano w latach ii wojny światowej, Nanjing-mati został zniszczony w czasie bombardowania, a następnie zbudowany od nowa. W 1995 roku obrażenia чайнатауну przyniosła trzęsienia ziemi Хансин, ale centrum kultury chińskiej ponownie został odbudowany. Dziś w Nanjing-matka mieszka około 10 tysięcy osób.