Muzeum narodowe w Kioto – jeden z trzech najbardziej znanych muzeów w Japonii, których budowa trwała w epoce Meiji w końcu XIX wieku. Wraz z muzeum w Kioto również w tym czasie wznoszono muzea, które obecnie noszą nazwy Tokijskiego muzeum narodowego i muzeum narodowe Nara. Wcześniej były one nazywane императорскими.

Sala główna muzeum zaprojektował architekt Токума Katayama, znany wielbiciel zachodnich wpływom, tak widocznym w sztuce. Dlatego budynek został wybudowany z czerwonej cegły w stylu francuskiego Renesansu. Teraz w nim odbywają się różne wystawy. Budowa tej części muzeum została zakończona w 1895 roku. W drugiej połowie XX wieku budynku Głównej sali wystawowej, bramy, budynek pralni i ogrodzenie wokół całego kompleksu zostały ogłoszone ważnym dziedzictwem kulturowym Japonii.

Stałe ekspozycje umieszczone w nowym budynku, który został wybudowany w 1966 roku. Eksponaty muzeum gromadzone są w trzech kierunkach: eleganckie sztuki (malarstwo, rzeźba, kaligrafia), rzemiosło (ceramika, lakier, tkaniny, wyroby z metalu, w tym do użytku domowego i religijnej, broń i zbroje), znaleziska archeologiczne.

Eksponaty ze zbiorów muzeum Narodowego w Kioto stanowią nie tylko japońska sztuka, ale sztuka i innych krajów azjatyckich. Tylko w kolekcji muzeum znajduje się ponad 12 tysięcy eksponatów, z których połowa jest przedstawiona na widok publiczny. Oprócz tego, 230 przedmiotów muzealnej kolekcji posiadają status narodowych skarbów Japonii. Wiele elementów które wcześniej znajdowały się w zabytkowych świątyniach, pałace lub zbiorach prywatnych. Również w muzeum zebrany obszerny archiwum materiału, liczący ponad dwieście tysięcy sztuk. Powierzchnia kompleksu muzealnego – 50 tysięcy metrów kwadratowych.