Керченская twierdza objął jako jedyny bastion Rosji na morzu Czarnym. Najsłynniejszy polski inżynier, założyciel фортификационной szkoły w Rosji, Edward Iwanowicz Тотлебен kierował budową tej twierdzy. Przy budowie użył najbardziej nowoczesne pomysły, sprawdzone na praktyki bojowej. Dwadzieścia lat trwała budowa budowli ochronnych (1857 – 1877 r.).

Usytuowano wzmocnienia tak, że ani jeden statek, zachodzące w morza azowskiego, nie może uniknąć ognia z brzegu. Wzmocnienia obejmowały centralny fort (wzniesiono go na wysokości), Wileński i Miński podtrzymkach (dwa wzmocnienia na krawędziach). Wzmocnienia odnosili się do mieszanego typu: капонирная system i bastion. W skale zostały wyryte rowy.

Wśród innych obiektów półwyspu Krymskiego Керченская twierdza była najbardziej przygotowane do długotrwałej obrony. Тотлебен nawet wyrażał opinię, to jest najlepsza ze wszystkich twierdz.

Jedno tutaj znajdowały się kazamaty, w których były tortur, później mieścił się dyscyplinarka. Przechowywano w twierdzy i strategiczny zapas broni, przeznaczony dla floty Czarnomorskiej. Wiele obiektów na terenie twierdzy i dziś stanowią atrakcję turystyczną.

Otacza fosa twierdzy. Jego długość – trzy kilometry, szerokość – około piętnastu metrów, głębokość pięciu metrów. Ciekawe do zwiedzania siedemnaście капониров, dziesięć z nich dobrze zachowane. Na terenie twierdzy znajduje podziemne tajne przejścia, piwnicy, gdzie przechowywano amunicję. Długość samego długiej podziemnego tunelu osiąga sześćset metrów. Większą jego część można obejrzeć. Dostępne są również dla turystów контрминные galerii, ich ilość – około osiemdziesięciu, długość całkowita – tysiąc sześćset metrów. To specjalne tunele dla prowadzenia kopalnia wojny pod ziemią.

Imponująco wyglądają tunelowe bramę, aby wejść do wzmocnienia. W 1863 roku w twierdzy było dziesięć казематов, osiem z nich dotrwała do naszych dni. Można również zobaczyć dawne piwnice, do amunicji, a jeszcze największy budynek – провиантский sklep w tunelu pod przylądkiem Ak-Wir.