Do początku lat 90-tych 20 wieku w Kłajpedzie działał tylko jeden prawosławny kościół, zbudowany jeszcze w 1947 roku. Pomysł o budowie nowego kościoła istniała już wtedy, ale prawdziwe możliwości realizacji ona nie miała.

Początek lat 90-tych można opisać mocnym strumieniem dużej ilości ludzi w Boga świątynie; znaczna liczba ludzi przyjmowali chrzest. Z tych powodów w Kłajpedzie świątynia ledwo mógł pomieścić wszystkich, którzy chcą posłuchać na niedzielną liturgię. Jednymi ze stałych członków kościoła była rodzina Артамоновых: mąż Włodzimierz był dyrektorem szkoły, a żona - nauczycielka rysunku w szkole.

Kiedy w szkole wzięcia kilku obiektów, Władimir Artamonov zaproponował duchowieństwa umieścić tu Dom modlitwy. Aneks miała miejsce do przedsionka, a także miejsce do uprawiania w szkółce niedzielnej, a władze miasta wyraził zgodę na zagospodarowanie Domu modlitwy.

Do renowacji starych pomieszczeń zajęło sporo wysiłku: trzeba było wyposażyć osobne wejście do świątyni, zmienić kształt okien i oddzielić pomieszczenia do modlitw i uczniów od siebie. Już w trakcie budowy nowego Domu modlitwy ludzie zaczęli przychodzić do szkoły i pomagać z pracami budowlanymi, ponadto podczas budowy świątyni zaczęły odbywać się pierwsze usługi, przechodzili w niewygodnych warunkach, ale wiernych to nie przeszkadzało.

Ściany świątyni zostały wykonane przez artystę Walerijem Осышным, mieszkający w tym czasie w Kłajpedzie. To był bardzo pracowity człowiek, bo za rok namalował wszystkie ściany świątyni, które różniły się artystyczną wolnością i czystość linii. Po dekoracji ścian władca Chryzostoma stał się przygotować pomieszczenie do oświetlenia: stwierdzono алтарное wyniesienie i ikonostas.

Świątynia w imię Świętych męczenników Wiary, Nadziei, Miłości i matki ich Zofii w 1995 roku został oświetlony Клайпедским архимандритом Antonim. Nazwa kościoła wybrano nie przypadkowo, bo to właśnie matki, ofiary za wiarę w Chrystusa, są uważane stał się patronami kościoła, by służyć dzieciom.

W wewnętrznym regeneracji szkoły brali udział i nauczyciele. Chrześcijańskie kierunek szkoły nie mogło nie wpłynąć na proces nauczania w wielu szkołach średnich i uczelniach w Kłajpedzie, w których stały się uczyć podstaw religii. Po pewnym czasie szkoła została nazwana na cześć świętego Andrzeja Rublowa, który był malarzem 15 wieku. Właśnie to zdarzenie silnie kojarzył szkoły z prawosławiem.

Ważnym wydarzeniem, do którego doszło w szkole imienia Andrieja Rublowa, stało się podnoszenie do rangi priest Władimira Estes Litewskim i Przez metropolitę Chryzostomem, przy tym Artamonov i pozostał dyrektorem szkoły. To był jedyny precedens w Wileńskiej cerkwi prawosławnej, kiedy секулярные obowiązki pełnił osoba duchowa. W szkole pojawiła się ikonografia, na czele z samym dyrektorem, a troje uczniów szkoły trafił w МПСТБИ – иконописное oddział.

W nowej parafii znaleźli się ludzie, którzy poważnie zajęli się publikacją literatury społeczno-religijnego kierunku. Parafialny "Posłaniec" wydał pierwszy numer już w 1996 roku, w którym zostały uświęcone pytania życia kościoła. A w 1999 roku parafia wydała książkę "Nie zostawię was sierotami", napisanej przez pomysłów протоирея Poncjusz Рупышева, który służył w Litewskiej i Wileńskiej diecezji.

Przy kościele stała się pracować niedzielna szkoła, w której uczyły się podstaw nabożeństwa w świątyniach i Prawosławie. Teraz w szkole odbywają się również tego rodzaju zajęcia dla grup ludzi, mających różne poziomy zaawansowania. Na zajęciach uczy: historia kościoła, Prawo boże, teatralne umiejętności i kościelne śpiewanie. Młodzi ludzie sprawiają, że produkcje, które pokazują rodzicom, uczestniczą w teologicznych konkursach na święta.

Wiosną w 2004 roku Władimir Artamonov przeprowadził konkurs rysunku wśród dzieci "Słowiański źródło", poświęcony apostołów Кириллу i Мефодию. Na konkurs ten wpłynęło mnóstwo prac, i teraz forum jest przeprowadzane corocznie.

Dzięki o. Włodzimierza Артамонову na Litwie stał się znany i poszukiwany пензенский architekt Andrzej Борунов, bo według jego projektów wybudowano wiele rosyjskich prawosławnych świątyń.