Zamek Lodi zaczął być zbudowany w 1548 roku przez braci Ludwika i Jana Lodi. Budowę zamku rozpoczęto za zgodą księcia Trogiru Гарцонича. Ale zamek nie został ukończony, ponieważ bracia zginęli podczas budowy. Syn Jana Lodi nie stał się kontynuować pracę ojca, z całej rodziny pozostał tylko jego siostra Katarzyna, która nie miała spadkobierców płci męskiej. W ten sposób, zamek Lodi pozostało niedokończone lat.

W wyglądzie zamek Lodi przypomina średniowieczny kamienny fort z masywnymi, drewnianymi drzwiami, wiodącymi do lądu. Jak wiele zamków Kastela, budowa Lodi zaczęło się na małej wysepce, więc zamek jest połączony z brzegiem małym kamiennym mostem.

Pod koniec 17 wieku budynek stał się własnością szlacheckiej rodziny Папалич. Niedokończony zamek stał się miejscem schronienia dla uchodźców z Ускока, po zniszczony subkontynent tureckich najazdów. Przez długi czas za stan techniczny zamku nikt nie pilnował, więc zaczął się rozpadać i dość szybko opustoszał.

W 2009-2012 roku została szeroko zakrojona modernizacja Lodi. W ciągu 2010 roku zostały odrestaurowane podłogi budynku, za pomocą metalowych konstrukcji zostały wzmocnione ściany. Ponadto, zamek został zelektryfikowana, obecnie w pomieszczeniach zamku odbywają się różne imprezy kulturalne.