Gargnano – jeden z największych osiedli w prowincji Brescia, z liczbą ludności w 3300 osób. Jest on położony nad brzegiem jeziora Garda i wciąż trzyma klimat wioski rybackiej. Część Gargnano wchodzi w skład parku krajobrazowego "Alto Garda Bresciano".

Istnieją silne dowody na to, że Gargnano istniał jeszcze w czasach Starożytnego Rzymu. W 10 wieku, подвергшись najazdowi barbarzyńców, miasto przeszło pod kontrolę Werony. Następnie, w 15 wieku, zajęła Republika Wenecka, w składzie której Gargnano przebywał aż do końca 18-go wieku.

Po tym, jak w latach Drugiej wojny Światowej region Trentino Alto Adige został zdobyty przez wojska Iii rzeszy, Mussolini postanowił osiedlić się w Gargnano w Villa Feltrinelli. I tutaj, między Gargnano i Sadło, postanowił stworzyć tzw. Włoską Wzrastała republikę – te miejsca było łatwo kontrolować, a w pobliżu znajdował się miasteczko Limone, uwzględnionego w skład cesarstwa Niemieckiego. Po śmierci Mussoliniego w 1945 roku wszystkie terenie okupowanej włoskimi i niemieckimi wojskami, były отвоеваны.

Dziś gospodarka Gargnano, który zajmuje górzysty i gdzieniegdzie górski terenie, opiera się na uprawie oliwek i owoców cytrusowych. W strefach przybrzeżnych rozwinięte rybołówstwo i turystyka.

Jednym z najbardziej imponujących zabytków miasta jest kościół parafialny San Martino 18 wieku z jej эллипсообразным centralną nawę. Po drodze z kościoła do zabytkowego centrum Gargnano można podziwiać wspaniały Palazzo Feltrinelli, wybudowanym w 1898 roku w stylu renesansowym. Przypomnienie o napaść ze strony austriaków w połowie 19 wieku służą kule armatnie na ścianach niektórych budynków w pobliżu portu. Poprzedni Palazzo Comunale, lub Ratusz, zbudowany w 1582 roku, również znajduje się w pobliżu portu. Z pewnością warto zobaczyć kościół San Francesco, która pod koniec 13 wieku, a obecnie znajduje się w gestii zakonu franciszkanów. A w odległości 2 km od Gargnano stoi kościół San Giacomo di Calino 11-go wieku.

W dzielnicy San Faustino znajduje się ta sama Villa Feltrinelli, w której znajdowała się rezydencja Mussoliniego w latach ii wojny Światowej. A w okolicy Больякко można zobaczyć Willę Беттони, zaprojektowanej w 18 wieku, i kościół San Pietro 15 wieku. Na szczególną uwagę zasługuje kościół Świętego Krzyża, zgubiony wśród malowniczych gajów oliwnych.