Межконфессиональная kaplica Wniebowstąpienia na Oliwnej (Oleju) biada znajduje się na specjalnej platformie. Tradycja uważa – to jest dokładnie to miejsce, skąd Jezus wstąpił do nieba, przez czterdzieści dni po zmartwychwstaniu.

Ewangelista Łukasz opisuje to zdarzenie tak: "a Podniósłszy ręce Swoje, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba" (Łk 24: 50-51). W Dziejach Apostolskich mówi więcej: "On uniósł się w ich oczach i obłok zabrał Go im z oczu. I gdy spojrzał w niebo, podczas wspinaczki, nagle pojawił nich dwaj mężowie w białych szatach i rzekli: mężowie kobietom galilejskim! że stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który w górę wzięty jest od was do nieba, tak przyjdzie, jak widzieliście Go wstępującego do nieba" (Dz 1:9-11).

Miejsce, gdzie wszystko się stało, wogule już pierwsi chrześcijanie. Święta Helena znalazła tę zabaw, podczas pielgrzymki do Ziemi Świętej. Około 390 roku bogata rzymska chrześcijanką Помения zbudował tu kościół, zwaną Имбомон (z greckiego – "na wzgórzu"), rotunda pod gołym niebem, w którym przez całą dobę płonęły znicze. Świątynia ta została zniszczona przez persów w VII wieku, odbudowany, ale ponownie zniszczony w X wieku – już arabami. W XII wieku krzyżowcy przebudowano ruiny w ośmiokątny kaplicę w stylu romańskim, служившую jednocześnie obserwacyjny, z którego kontrolowali drogi między Иерихоном i Jerozolimą.

Saladyn, który przejął miasto w 1187 roku, przerobiony na kaplicę w meczet. Jednak tutaj nadal przybywali pielgrzymi, i Saladyn szczodrze kazał wybudować drugi meczet w pobliżu, a w dawnej kaplicy puszczać chrześcijan. Do XV wieku kompleks popadł w ruinę i spustoszenia.

Kaplica Wniebowstąpienia stoi na środku małego okrągłego dziedzińca, otoczonego murami. W nich rzędami są wmontowane metalowe pierścienie, które są używane pielgrzymów namiotowe. Łatwo sobie wyobrazić, jak budynek wyglądał przy крестоносцах: nie było kamiennego sklepienia i ścian między cienkimi marmurowymi kolumnami z wdzięku literami. Wewnątrz rzuca się w oczy jeszcze jeden muzułmański dodatek – mihrab (nisza, wskazująca kierunek Mekki).

Świątynia zbudowana jest wokół głównej tutejszej świątyni – kawałek skały, na którym, jak głosi legenda, odbił się ślad stopy Chrystusa. "Стопочка" – tak pieszczotliwie nazywa ten kamień rosjanie pielgrzymi. Było dwa odciski palców, jednakże, mówią, że jeszcze w średniowieczu muzułmanie, które zgadzają się przestrzegać wniebowstąpienie Jezusa, przeniesiono kamień ze śladem drugiej stopy w meczet Al-Aksa. Kaplica nieczynny, ale chrześcijanie wszystkich wyznań przychodzą zapalić znicze i pomodlić się tam, gdzie ostatni raz w swoim ziemskim postacią stał się Jezus Chrystus.