Cztery сефардские synagogi w dzielnicy Żydowskiej – kompleks, który naprawdę składa się z czterech połączonych murami starych synagog, wzniesionych w różnych epokach. Łączy ich przynależność do сефардскому społeczności Izraela.

Сефарды – potomkowie żydów, wygnanych w XV wieku z Hiszpanii. Wielki 1492 roku, słynny колумбовым odkryciem Ameryki, był jeszcze i czarnym rokiem w historii narodu żydowskiego. Para królewska, Ferdynand II i Isabella, wydali edykt, który odgrywał wszystkich żydów w terminie trzech miesięcy albo przyjąć chrzest, albo pod groźbą śmierci opuścić Кастилию i Aragonia.

To wygnanie było narodową katastrofą dla żydów, рассеявшихся po niej w Europie i Afryce Północnej. Część z nich uciekła do Palestyny, na terytorium imperium Osmańskiego. W Jerozolimie w czasach synagogi zostały zamknięte muzułmanów, żydów należało się modlić w domu. Na początku XVII wieku, jednak władze pozwoliły zbudować pierwszą z czterech sefardyjskich synagog – Jochanan Ben Закаи.

Działka gruntu, na którym znajduje się synagoga, znajduje się poniżej poziomu ulicy. Częściowo jest to spowodowane ograniczeniami, które налагались na немусульманские wybudowania: te nie miały przekraczać wysokości meczetów. Ponadto, otaczające kompleks mieszkań niszczone i перестраивались przez wieki, nowe domy budowano nad nimi, synagoga pozostała na swoim miejscu i stopniowo pogrąża się w glebę.

W Jochanan Ben Закаи raz dwa arki. Muzułmanie domagali się przechowywać w świątyni jednocześnie i Torę i Koran, i żydzi dzielili świetne książki, ustawiając dla każdego swoją arkę.

Sąsiedniej, największej w kompleksie, synagogi Истанбули wzniesiono w 1764 roku imigranci-сефарды ze Stambułu. Jeszcze jedna świątynia, Элияху ha-Navi, nazwany na cześć proroka Eliasza, został założony w XVI wieku i jest najstarszym z czterech. Środkowa w tej czwórce – synagoga y cajal Syjonu. Na jej miejscu w dawnych czasach znajdował się dziedziniec, gdzie modliły się kobiety.

W kompleksie znajduje się małe muzeum studiów żydowskich, utworzone na podstawie генизы – miejsca, w którym przechowywane są w przypadku zniszczenia zwoje, książki, przedmioty kultu. Tu można zobaczyć zwoje Tory w tradycyjnych sefardyjskich obejmuje elegancki pracy, wskaźnika, tace do zwojów. Na dawnych rysunkach i zdjęciach – сефарды w ubraniu, charakterystyczną dla epoki osmańskiej.

W okresie arabsko-izraelskiej wojny 1948 roku, podczas oblężenia dzielnicy Żydowskiej w tym kompleksie dwa tygodnie ojczyźnianej, ukrywała się tu od strzelaniny miejscowa ludność. Jednak kwartał padł, synagogi zostały spalone i zamienione w stajni. Po wojnie Sześciodniowej 1967 roku świątynie odbudowano. Tablica pamiątkowa w pamięć o tym wydarzeniu jest zainstalowany przy wejściu do synagogi Истанбули.

Dziś w czterech sefardyjskich synagogach modlą się mieszkańcy dzielnicy Żydowskiej – i сефарды, i aszkenazyjskich (żydzi, których przodkowie wyemigrowali z Europy Środkowej).