Jakucki państwowy akademicki драмтеатр imieniu P. A. Ойунского - to duma i jasny propagator narodowego rozpoczęła się w sztuce w Jakucji. Dzięki propagandzie teatralnego w katowicach zostały stworzone warunki do powstania teatru narodowego. W 1925 r. podjęto decyzję o utworzeniu w Ludowym teatrze jakuckie narodową trupę. Historia teatru akademickiego rozpoczęła się w październiku 1925 r. z inscenizacji komedii "Zły duch" N. Неустроева.

W 1926 r. na wniosek ludowego komitetu opieki zdrowotnej i edukacji якутской republiki Rada komisarzy ludowych ЯАССР stworzył Jakucki teatr narodowy. Kierował teatrem poeta i dramaturg A. Sofronow-Алампа. W repertuarze teatru czasów znalazły się takie spektakle jak: "Tamte lata" (A. Кюндэ), "Gra w życie" (A. Sofronow), "Czerwony szaman" i "Bolszewik Wasyl" (P. Ойунский), a także niektóre tłumaczenia na język jakucki sztuk "Zacharowa śmierć" (A. Niewierzących), "Na dnie" (M. Gorki) i "Czerwony orlik" (M. z zadonsk). Wzrost umiejętności zawodowych якутских aktorów zostały przeprowadzone w teatralnej pracowni, którym kierował reżyser polskiego teatru I. Сапрыгин, a także w studio, która została zorganizowana w teatrze znanym reżyserem A. Глебовым.

W 1934 r. teatrowi nadano imię społecznika i założyciela radzieckiej literatury w Jakucji P. A. Ойунского. W 1942 r. teatr otrzymał status teatru muzyczno-dramatycznego. Od 1961 r. do 1983 r głównym reżyserem centrum jakuck драмтеатра pracował F. Potapow. Im dostarczał wiele ciekawych spektakli, które znalazły się w głównym repertuar tych lat. W 1971 r. muzyczna i dramatyczna trupy teatru została podzielona na dwa samodzielne zespołu - Jakucki państwowy драмтеатр imieniu P. A. Ойунского i Jakucki muzyczny teatru.

Ogromny sukces teatru na przestrzeni ostatnich dwóch lat bezpośrednio powiązany z nazwą jego A. Borysowa. W 1983 r. stał się głównym reżyserem teatru, a w 1990 r. jego dyrektorem artystycznym. To właśnie wtedy rozpoczął się nowy etap w historii rozwoju centrum jakuck драмтеатра. W 1986 r. A. Borysow wraz ze scenografem R. Сотниковым, wykonawca głównych ról Czyli Степановым, S. Федотовым, R. Wasiljewem przyznano nagrody Państwowej ZSRR. Tytuł akademickiego teatru otrzymał w 1995 r.